2
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
933
Okunma
Alıp götüren ne varsa...
.
çocukken ekilen ne varsa
bir duvar dibinde bulduğumuz
ütüldüğü duvarın bize
güneşlenmenin ve derin bir gölgenin
yanı başımızda durduğu
söylenmiş ne varsa
tersten okunan ham sözlerden bağımsız
-ne kadar kirliyim / ne kadar kibirli
unuttuğu yerde insanın
insan olduğunu
gördüm biri fazla biri hiç
durmadan uç veren pençelerini
o kuşun
kafese alışmış olmasını
ve uçmaya olan korkusunu gördüm
dönüp aynı yere tünemesini inatla
inatçılığını unutuşun
gelir durmaz / sezer kıvanmaz
önce caddeler konuşur
sessizlik içinde savrulan yüreklere
sonra içine doluşan her şey
her şey resimdir sadece
gri bir ahenk rüzgâra çıkan bulunuş
tutunur sarkacına koşuşturmanın
çıtırtısı duyumun
ve zaman
her yitişin ardından bir kere olsun durur
5.0
100% (14)
Cevap Yaz