Seneler evveldi,
Öksüz bakışlı, yağız bir delikanlı indi Haydarpaşa Garından,
Bilmezdi! Yalnızlığa ilk adımdı atılan.

Bir İstanbul gezerdim gözlerinde,
Salacakta demlerim ruhumu,
Bir bardak çay eşliğinde,
Yeşilinde huzur bulurum Çamlıca’nın
Ve gözlerinin…

Bir İstanbul gezerdim gözlerinde,
Onca kalabalığa rağmen herkesin yalnız olduğu,
Sahi neden barıştırmaz bu şehir küskünleri?
Ya da neden tanıştırmaz yalnız gezenleri?

Bir İstanbul gezerdim gözlerinde,
Salaş meyhanelerini severdim en çok,
Güneşin rakıya batırılışını,
Belki de rakıya katık edilişini yalnızlığın.

Bir İstanbul gezerdim gözlerinde,
Zamanı yalnız akıtanların barındığı bu şehirde
Silinsin diye ayak izlerin
Ve kol gezsin diye yalnızlık kaldığı yerden,
Gözyaşlarımla yıkadım kaldırımla
Sitemimi yazdım acımasız arka sokaklarına
Madem vuslat haramdı Asya’dan Avrupa’ya
Ne diye yazdın aşkı alnıma!