Geriye!
Biraz daha, biraz daha geriye gitse zaman
Ta ki çocukluğuma,
Hani mutluluğun bolca,
Kederin, kaygının hiç olmadığı o yıllara…


Ah anacım,
Biliyorum kızamazsın, kıyamazsın sen bana
Oysa ne çok üzdüm
Ne çok mahcup ettim seni
Yine de kıyamazsın bilirim kızına
Kanadı kırık yaban kırlangıcına


Bana öğretilen hiç bir oyuna benzemiyordu
Adına hayat denilen bu kuralsız düzen
Tüm dünyada aynı insanın kaderi
Herkesin bir ayağı gayya kuyusunda
Yalan insanın et ve kemikten yaratıldığı
Kan ve gözyaşı ile yoğurmuştu hamurunu yaradan
Ve hasretle…
Başka açıklaması yok,
Neye hayransam ona hasret kalışımın…


Yoruldum be anacım
Yine bir göç öncesi
Koynunda soluklanmaya geldim
Takas etmeye! Hüznümü umudunla…
Bak yine geldi kırlangıcının göç vakti
Bekareti bozulmamış bir gökyüzüne göç edeceğim
Yine umutla…