Bir hayatın trajedisi sunulmuş şiirinle

çok etkileyiciydi canım

Allah hayırlı ömürler versin hepimize

bi gün, günü gelince paşa paşa biçiliriz...

Postal seslerinin azalmaya başladığı
Sefaletin, yolsuzluğun, yoksulluğun tavan yaptığı
Küçük ailelerin büyük umutlar beslemediği günler

Ve ben
Kaval çalmayı beceremeyen bir çobanla
Kahrını ilmek ilmek işleyen bir kadının
Hastalıklı doğan, bir ismin bile çok görüldüğü
İki numaralı veledi

Bana sorarsanız
Adım Gülbeyaz olmamalıydı
Ne bileyim, Ayşe olsaymış ya da Fatma
Ama annemin yazgısını karaya bulayan kadının adı konmasaymış
Belki daha çok severdi o zaman annem beni
Yavrum dedimi bir yavrum daha çıkardı belki ağzından
Ama olmadı, adım, bahtım…

Büyütüyor hayat
Hem de anasını ağlata ağlata adamın
Yeni kelamlar öğreniyor dilim
Ellerim değiyor yeni ellere
Gözlerim, gönlüm
Zamanla seviyor insan nefret ettiklerini bile
Ve yenince içindeki beni
Yetiyor insan kendine

Ömür dediğin harman yeri
Doğmak ve büyümek
Vakti gelince
Biçilmek...



Güzeldi severek okudum,
Yüreğine kalemine sağlık....
Yürek sesin hiç susmasın......
Saygılar selamlar

harman gül,hasadı bol ola.
güzeldi