Aklımın ipiydi sabır,
Ucunu bıraktım bugün.

Sandığım,
Ah benim güvelenmiş,
Modası geçmiş emeklerim!

Acemiliktenmiş,
Lüzum görmek maziden.
Kullanılmadan sararmış biriktirdiklerim.

Her mevsim ayrı bir renk yakıştırırdım gözlerine
Yazın mavi, kışın siyah, baharda yeşil
Benim gözlerim ela ve feci halde sana alışkındı -ondanmış.

Akşamdan kalma yaprakları süpüren işçi kadın da
Devrim şarkısı tek bir gün süren kelebek de aynı güneşle uyanırdı
Ben, güneş sen susayınca doğuyor sanırdım
Uyuyacağım bugün...

Yastığın sıcak kenarında yanağına yer ayırmayı,
Dalgalarına parmakların dolaşmasın diye saçlarımı taramayı,
Sana dair ne varsa koynumda saklamayı
Bıraktım bugün...

Adını hangi şarkıya koysam, sığmazdı
Memleketten esen rüzgar bile tanıdık kokamazdı senin kadar
Ben, hiçbir bebeğin boynunu koklamadım -ondanmış.

Sandığım,
Ah benim boyumdan büyük harfim
Sarılmak uğruna kan döktüğüm harbim

Saklama sükutunu
İkrarının yenilmişliğin
Avutulmadan büyümüş bir yanım benim.

Aklımın ipiydi sabır,
Ucunu bıraktım bugün.

Gecikmiş intiharlara köprüler yakarsam,
Bir de, uçurtmalara dolarsam düşleri,
Özgür oluruz sanırdım -sarardım.

Cam kenarına cilveli bir kasımpatı bıraktım
Gözlerinin kahve kokusunu kilitledim sandığa
Azat edip umudun naftaline boğulmuş kamburunu,
Kirpiklerime esmer akşamlar basarak
Unutacağım bugün.