Buralar soğuk, Manolya,
Hele ki düşününce seni,
Sarıldığım duvar üşüyor.

Parmaklık, umutla umutsuzluğun arası kadar sığ
Öyle kalabalık falan olmuyor volta.
Şafak saymak sana yaklaştırıyor beni,
Daldan elma koparabilecek miyiz tekrar?

Her akşam reklamları izliyorum yüksek sesle
O gülen çocuk oğlumuza benziyor.
Af varmış, yasa masa
Umut difteri
Umut veba.
İnanabilecek miyim tekrar?

Mektubunu aldığımda, yazdığın yalanlara gülüyorum
Sayılı günler, geleceğin görüşler, falan...
Uzayan kırmızı ışığı anlat bana
Manolya
Baban neler dedi arkamdan?
Onları anlat.

Güvercinlere ekmek doğramamışsın
Kaç zamandır
Boyamamışsın ayakkabımı

Adamın zoruna gidiyor avutulmak
Öfkeni anlat bana.

Oğlanı okuldan almaya gitmemişsin
Çekirdek alıp şöyle,
Merak bile etmemişsin dizini
Her akşam Ana Haber Bülteni
Dünyayı kim kurtaracak
Manolya
Beni kim kurtaracak?

Farzet ben, parmağında çıkan dolama
Özlersin, lafım yok, ama unut beni.

Önümüzdeki duruşma Nisan’da
Tanıklar DOĞRUyu söyleyecek demişsin
En büyük yalan, masumiyetime inanman
Yalanı ben söyledim
Manolya
Affet beni.

Buralar soğuk
Herkesin dudağında
Yarısı sönmüş bir sigara,
Bir de boş beleş yarınlı türküler.

Her koyun kendi bacağından
Asılıyor Manolya

Kanserli hastalar gibi
Yüzüme söyledi avukat
Tahliyem imkansızmış
"İstersen" dedi
"Boşanma davana bakarım"
Çünkü düşününce seni
İçimde onurum üşüyor.

Düşün taşın, ağarmadan saçın
Çalan kapıya koşmayı bıraktığın gibi
Bırak ona buna aklamayı beni.
Çünkü insan dediğin, az bacaklı karadul
Sabıka dışarıda kalana ar gelir, ondan,
Senin girdiğin kafes daha büyük bir lağım
Bense, ettiğimi çekiyorum sadece.

Halimi soracaksan,
Çulsuz Recep getiriyor çayımı,
Cebine verdiğim beş kuruş mektup parası.
Bırak, başkası anlamasın derdimi.

Yani, Manolya,
Her düşmek, kalkmaya varmaz
Kimine hürriyet, bağı çözülünce elleri
Kandan arınacakmış hissi.
Benim hürriyetimse, boynumu
Emanet etmek senin, oğlumun vebaline.

Ama yalan yok,
Buralar soğuk, Manolya
Hele ki düşününce seni...