GİDEN

Ne gökyüzü tanır seni ne yeryüzü,
Ne evindeki kapın, ne köpek
Ne eşin tanır seni, ne de dilenci.
Yoksun çünkü, geleceğin de yok!

Yollar da seni tanımaz artık,
Ayaklarınla yürüdüğün kara toprak da.
Dilsiz gözlerin de tanımaz seni,
Yoksun çünkü, geleceğin de yok.

Deniz kabuklarıyla geldiğinde tuz,
Kum taneleri, yosun öbekleriyle,
Denizde sensiz martılarla uçmak istemem.
Yoksun çünkü, geleceğin de yok.

Ölüsün çünkü, yaşamıyorsun da.
Yeryüzünün bütün ölüleri gibi,
Gömülmüş bir insanlar yığını içinde.
Yoksun çünkü, dirileceğin de yok!

Yok gören, bilen-tanıyan seni.
Yüzünün güzelliğini anlatıyorum herkese.
Anlayışını o yüce, yetkin üstünlüğünü...
Ölümüne kalpten seven, tadan dilini.
Senin o yiğitçe sevdayı saran ellerini...

Gelmesine çok zaman ister,
Öyle zengin ve görkemli
Gün olur gelirsen...
Altın sözlerle bekliyorum gelişini.
Giden, unutulmaz acı bir anı düşüncelerimden...

Yazan Figen ANAR