Göçmen kuşlar gibi,
Dünyamdan göçüp gittiğini,
Sonunda beni sevmediğini anladım.

Ayıramadım sevenden, hiç sevmeyeni.
Sevdanın yollarında ne kanun tanıdım,
Ne de engellerin taa kendisini...

Hiç varolmamış gibi yok saydım.
Geçtim, ayrılık yolundaki trafik işaretini.
Yaşarken hayatımı hep kazalara bıraktım,
Kılıyorum özlemle sensizliğin her vaktini.
Zikrediyorum adını dualarla secdeye kapandım.
Sığınıyorum Rabbime, senden arındırsın diye beni!

Gözlerine vuruldum, bakışlarınla yaralandım.
Sensizliğin cehenneminde yanarak, seyrettim cennetini,
Yokluğunda nefesimde boğuldum, acılarla cezalandırıldım.
Yalanlarla doydum, uyumadan yedim günün gecesini.

Nasıl sana kandım, gerçeklerden çocuk gibi aldandım.
Yeter artık yaşamak, ömrüm sinesine çekti beni,
İnsanoğluna ölüm hakikat, hayat hayalden gamım.
Kalbimdeki zamansız sevgin, sonsuzluktaki seni,
Durdurur saat gibi, ebedi aşkım!

Figen ANAR