43
Yorum
46
Beğeni
5,0
Puan
4194
Okunma


Hangi yeşil kâfiydi, huzurumu temine?
Gözündeki yakamoz, canımdan eden tuzak..
Hangi beyaz masumdu, aşk varırken demine?
......Gökkuşağı istemem, varsın gün olmasın ak;
......Tüm renkleri al da git, siyahı bana bırak..
Kimse bilmez kaç ’keşke’, dudağımda can verdi;
Kaç ’eyvallah’ dilimde, yersiz vuslata erdi;
Sana ram olmalarım, hayır görünen şerdi;
......Bana çok gördüğün aşk, senden olmasın ırak;
......Sevincimi al da git, eyvahı bana bırak..
Kokun sinmiyor artık, yastığın kıyısına;
Bir tutam sevda saldım, semanın kuyusuna;
Emanet etsen bile, günün en koyusuna;
......Karanlık ağlatmıyor, gözlerim artık kurak;
......Geceleri al da git, sabahı bana bırak..
Cennet gözünde yoktu, kibrin değerdi arşa;
’Cehennemi kim görmüş’ , meylin yoktu telaşa;
An ecele varınca, akıl düşüyor başa;
......Toprağa döndü yüzün, anladım yakın firâk;
......Sevabımı al da git, günahı bana bırak..
Vurman için kalbimden, ne ok lazım, ne de yay;
Canıma kastediyor gecelerce dolunay;
Aşk mezarda uyusun, hicranı ninniye say;
....Telaş etme, üşümem, örter üstümü toprak;
.....Kurşunları al da git, silahı bana bırak..
Betül Yüksel..
Temmuz 2011..İstanbul..
Şiirimi güne layık gören seçki kuruluna ve bu payeyi almamın yegane sebebi , güzel sesin güzel sahibi güzel Abim Alpdoğan Akyüz’e teşekkürlerimle...
5.0
100% (42)