O zamanlar
Severdim ellerini anne...
Üşüdüğümde sarardın ısınırdım
Ağlarken severdin susardım
Özlediğimde kollarının arasında dinerdi hasretim...


Şimdi ise
Yokluğun o kadar ağır ki
Dağlar kadar büyüyüp yordu beni içimde
Yüreğimde ateşten kaç gömlek değiştirdim
Sıtma tutmuş yanımla kaç kez çağırdım seni
Ağladım her oyun ortasında düştüğümde
Dizim kanadı neredesin anne ?


Pencere önlerinde kapı eşiklerinde bekledim seni
Beklemek yetmedi...
Uykumun içinde görmek için hiç açmadım gözlerimi
Söylediğin şarkılara eşlik etmek isteyen
Serçeleri kovaladım günlerce
Ağlayan çocuklara meme verip susturan
Sonra saçlarını okşayıp yüzünü seven
Başka çocuklara annelik yapan kadınların koynunda uyudum her gece...



Uçurtmamın kuyruğunu kopardılar anne
Bilyelerim havada kapışıldı
Babamla oynayacağım topumu çaldılar
Salıncağım da başka çocuklar sallandı
Ellerimin arasında ayrılık gülleri büyüdü
Dikeni batıyor kalbime
İçimde benim gibi nice çocuk ölüyor...
...


Saatimin taşı düştü anne
Zaman ilerlemiyor gittiğinden beri
Sulak yerler kurudu
Yağmur yağmaz
Rüzgar uğramaz oldu
Çocukluğumun oyun bahçesin(e)de
Çiçeklerin rengi bile değişti
Her yer
Çocuk kalbim gibi siyaha büründü
...