0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1066
Okunma
Ah YırtılMasa
mâvir’e..
ah bir de...
sevişiyor olsam gece kapısı açık dünyada
kırsam çiçeklerin seslerini, elini işitsem
yaz yağmurlarını devirirken
üstüne bir bulutun
serçe parmağını havaya kaldırsam çocukluğuma
bir ezberi bozsak da
çöller arasında
yeşermeye yeltensek
su gibi bir şey olsak rakıya…
niye olmasın
kuruturken gülleri ve ıslığı
binlercesine annem olsa yıldızlarım
dilesek; şükür ki seviyoruz
acıyı da, antları da
bir garip ölme tutsa açık pencereden
ismini yanlış telaffuz ettiğim
bir ırmakmışcasına…
bile bile
rüyasından uyanan kuşlar
bana uzakları mı bağışlar? içimdeler
kurtlanmış yolları uzatarak bağrımda
gececiller, beni duyan olmadıkça.
şimdi sakınır şimdi olmadan
öyle kuytusunda ki yalnızlığım
kırk içe kırık taşan
Marsyas bilmez mi ki
aşktır, yedi deliği insana açan!
Payanda
5.0
100% (6)
