Küsmemek İçin Zor Tutuyorum Kendimi

Önce benimle çekip git bu şehirden
Önce beraber terkedelim bazı şeyleri,
Sonra toparlanmak için geliriz geri...
El ele,her zaman olduğu gibi;
Olması gerektiği gibi...

Milyonlarca hayal kurarız
Milyonlarca şiir yazarız,
Fakat bir tanedir hakikat olan
Bir şarkı söylenir yumarız gözlerimizi
İçimizde dev gibi bir aşk ile,
Zaman gözlerimizde gece,
Yüreğimizde gündüz,
Günlerden;yanımda sen...

Ayrılık sonrası onlarca kitaba vurarsın kendini,
Bazıları içer,
Sonra bazıları unutur,
Unutmak için tekrar tekrar hatırlayanlar vardır
Ve aramızda kalsın;
Herkes gider...
İçen de gider,
unutanda gider,
kitap okuyanda...
Şehirler bazen neden boş kalıyor sanıyorsun
Bu tenha sokaklarda kaç sevgili öldü?
Senin yaşın kadar yaşayan var mıdır aşkı?
Söyle hangi yürek söndürmeye yeter yangınını?
Hangi düş kırılmadan çıkmıştır düzlüğe?
Susalım,susmak düşer bizlere...





’’Kimi sevmesen sevesim gelir,
Bu yüzden seviyorum kendimi...’’
Rüzgar Öyle (yörünge-)

Dizelerinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.