ÜŞÜMELER....

Yapraklar eksilir zamandan
Üşür etraf içten içe titrercesine
Boynunu büken masallar üzülür
Dağlara omuz vermiş yağmurlarla

Daha demincek omzuma düşmüştü o sıcaklık
Erirken karşımdaki kayalıklar sallanır
Penceredeki begonyalarım dünden solgunken
Temmuzdan kalma bir dudak kuruluğu
Düşleri terletir o eskiler

Avuçlarımın içinde serçeler beslenir
Dudak kıyısında hıçkırık akar gözlerden
Bir sabah vakti sen gelirken aklıma
Buğuluydu camlar dağlarda bir sis
Ve hep sancılıydı sonbahar sonrası beyaz
Saçlarımızda beyaz kalırken tüm şarkılar
Üşümüştük sarılırken tenlerimiz bir kıta ısınmaya

Sevişmelerin eski düşleri terletir beyaz nevresimi
Ve tüm resimle eskir sararırken duvarlarla
Takvime soğuk vurur kasım gibi dökülürken ömür
Salıncağındaki mahsum aşklara kalır hayat
Dün gibi bir ömür vururken camlara
Buğulanır gözler karşıda koca çınara yağarken yağmur
Saçları ıslatmak kalır caddelere üşürken ten

Sahipsiz kedilere sarılmak varmış kış dökümü
Her yer soğurken dar sokakların ince kollarında
Üşür eski aşklar dünkü sevişmelerin terinde
Düşlerin kavuşmaları bırakılır mor bulutlara

Ve yarımız saatlerde kalma bir ıslaklı
Sırtımız hep kamburdu gece gündüz
İçimizde derin bir yorgunluk dışarıdaki kuruyan yaprak gibi
Islaktı hep türküler dilimizde dökülürken dudağımızda

Kan akıtan bir ayrılık vurdu birdenbire
Kar döktü..
Biz gizli gizli üşüdük köşelerde
Eski bir sevişme dökülürken şiirlerden
Kış çoktan kelimelere don düşürmüştü
Üşüdük hep ayrı köşelerde
Öpüşmeler hep ,içimize saklanırken
Hep sevdik sakladık terli sevmelerin gizemini,

SUSDUK SUSADIK KURURKEN AN, DUDAKLARIMIZ
AYRILDIK BİR MEVSİM GİBİ,YILINDAKİ SOLAN SON KALANYAPRAK GBİ
SARI BİZ GAZELDİK İKİMİZ
SAVRULURKEN SONBAHAR DERİNDEN…..