İÇİMDEKİ MASALLAR...

-Önce cebimdeki şiirler üşüdü ardından zindanlardaki masallar-



Yüksek kulelerin hücrelerindeydi sevdalar
Ceviz kakmalı sandıklarda saklanan sözler karanlıkta bekledi
Henüz söylenmemiş sözlerin tek nöbetçileri paslı pencere parmaklıkları
Nemli duvarların tortuları boğarken kelimeleri
Balta girmemiş ormanların aşk şarkıları yankılandı
Keşişler çekilirken inzivaya peri masallarına karıştı her şey



Bir Anka kuşunun seyrinde sustu kalenin surları
Ayrılık mızrakları göğüs ortasına otururken
Sol yanda bir ok yarasıydı yarım kalmış yalnızlık
Yorgun savaşçıların ateş çemberindeki çaresizliğiydi sanki
Ritüele dönen kavuşmalar için edilen dualar alna çizilirken


Kalelerin taşları yüksek dağ eteklerine örülürken
Gök gürültüsünde yıldırım aydınlattı Anka kuşunun gözlerini
Yaşlı bir çocuğun gölgesi toprağa yansıdı elinde beyaz bir papatyayla
Neşter vurulmuş bulut öncesinde döktü yaşlarını
Çelik zırhları eritti derin özlemler akarken kızıl nehirler kule yanından


Surlar titreyip yıkıldı birden Anka kuşu kalırken altında
Kuledeki sandık kırıldı, suskun karanlığın sonsuzluğunda
Söylenmemiş kelimeler yılların esaretine inat kayboldu
Keşişler titrek bir sesle karşıladı elinde papatya tutan çocuğu
Merhem sürdüler sol yanındaki yarasına başka bir şey demediler



Şafak karşı tepelerden güneşle birlikte atarken
Serçeleri uyandırdılar aşka dair kırıntıları toplasınlar diye
Anka birden bire altından sıyrılıp gelip kondu keşişlerin yanındaki çocuğun omzuna
Fısıldadı sandıkların içindeki vuslata giden yolun haritasını
Kelimeler sadece yaşlı çocuğun kulaklarında çınladı
Çocuk açarken gözlerini güneşin ilk IŞIKlarında gördü prensesini





-Önce cebimdeki şiirler üşüdü ardından içimdeki masallar-