0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
686
Okunma
Kifayetsiz kalıyor her şey yokluğunda
Sen her zaman yoktun
Ben ise her zaman senden yok/sun
Nefeslerimi biriktirdiğim zulam boş artık
Boğuluyorum!
Ben şehri bağrıma basmaya çalışırken
Şehir,mahrum ediyor beni ana kucağından
Buralar gerçekten soğuk,üşüyorum
Avuçlarımın arasında yine dertli başım
Ne zaman seni düşünsem,gözyaşlarım sel oluyor
Ne zaman seni düşlesem başım ağır geliyor bedenime
Ve avuçlarımın içine düşüyor düşlerim…
Bir kahrolası sevda ki bu,dolanıyor yüreğime
Yatırmıyor,
Yedirmiyor…
Onu gördüğünde avucundan su verdiğin güllerin
Yokluğunda yüreğinin bozkırlarda boyun eğiyor…
Gidişine yaralı yürek öfke kussa da yare
Sevda ezip geçiyor kızgınlığımı,kırgınlığımı
Ama aklım affetmez asla
Çünkü;yürek sevdadan kör olsa da
akıl onsuz geçen günleri iyi biliyor…
