H A Y A T B A H Ç E S İ ...

Birazdan çıplak ayaklı çocuklar oynayacak çamurlarla
Toprak yollara yağmur dökerken bulutlar
Kerpiç evlerin duvarları ıslanacaktı
Eski bir zaman bir avludan geçip gidecek az sonra
Bir rüzgar sallarken dalındaki son kalan gülü
Kuruya çalmış solgun kırmızılar dökülecek bahçelere
Soyunurken bir mevsim ağaçlardan
Kış bakışlı turnalar çoktan uçup gitmiş olacak




Su toplayacak asırlık sarnıçlar
Damla damla kundağındaki bebeklerin göz yaşlarından
Arnavut kaldırımlarında gezerken ihtiyar adımlar
Yorgunluğundaki çatılar yosun tutacak sağanaklar dökülürken üzerine
Soğuk çalacak pencerelerin cam yüzeyine
Buğulu bir ömrün son nemleri dönüşürken kırağıya
Kırılacak saatler çakılırken gözler ahşap tavanlara



Alevi titrek bir gaz lambasının fitili düşerken akşam çökecek
Duvara yapışırken gölgeler odalarda oynayacak eskinin izleri
Eski konağın tahta kapıları açılacak gök yüzüne yere inat
Asma ağaçlarında üzüm karası bir salkım hayat sarkarken
Konukluğundaki dünyanın insanları içecek son kahvelerini
Yaşlı bir kadının peşinden giderken bir evlat
Fincandaki telveler gösterecek iki kapılı hanın giriş çıkışını



Son göçmen kuş göğsünün sol yanından havalanırken
Geride ağlamaklı bir çocukluk görünecek
Belki bir film şeridi olacak kapanmadan önce gözbebeklerine
Karelerinde yılların görüntüsü dirilirken
Yıldızlar söndürülecek yusufçuklar uçarken boşlukta
Nehir akacak,ney ağlayacak son kez nefes çekilirken gökten



Beyaz bir gelinlik dikilecek bir mevleviye
Semazenlerin eteklerinde dönerken dünya
Yağmurda oynayacak çocukluk coşkuları
“Yürek yanacak göz yaşaracak” kerpiç evlerin inşasında
Rumi yağmur olup ıslatıp toprağı karacak
Şems kurutacak kerpiçleri örülsün diye yürek evleri
Gül dökecek mevsim geçecek
Avluda bir gül kökü sarılı kalacak kahverengide…
Yaşam, h a y a t bahçesinde bir aşkla dolaşacak vaktini doldurmaya