Armut kafalım benim uykun geldi de şimdide kendi kendine masal mı anlatmaya başladın ha :-)) Bak peşin peşin diyeyim ki tama ama tam armut.Seni ben armutların kıralı yapacağım sonrada kendime soytarı...Sen bu şeyleri yazdıkça beni güldürdükçe karnım gıdıklanmaya başlıyor...Yakında beni güldürmekten çatlatacam seni armut kafalı seni :-)))

Haaa bu arada matematiğin iyiyse bundan sonra 34 kaldı yüze ulaşmaya.Yüz diyincede dere tepe düz sen ördek olup suda yüzeceksin kafandaki armutla.Çirkin ördek yavrusuyla karşılaşırsanda ona armut ülkesini anlatırsın artık ha ne dersin :-)))

-Yafff sana bir gün yaransam zaten kafamı kıracamda...Armut kırılmaz ki tühhh...Tamam tamam kendim dedim kendim saklanayım bari :-)))))

YAĞMURDAKİ MASAL...

Sararmış ekinlere kaldı bulut özlemi
Bekledi boynu bükük başaklar yağmurları
İnce çelimsiz kökleriyle sallanırken bir tarlada

Sırtı kambur yüzü yanıktı anaların
En az alınları da toprak kadar çatlaktı
Çifte kavruk çaresizliğin bozkırında

Toplandılar, bağdaş kurup bir meydana
Cığarasını tabakasından saran şalvarlı babaların
Tespihlerindeki taşların başı dönerken sabırdan
Yeni doğan çocuğun çığlığı bile bozamadı ortalıktaki sessizliği

Göz sulandı, kızgın güneş kuruttu tüm otları
Karıncalar da naçar kaldı baranların gelmeyişine
Diz kapağı yamalıklı çocukların yüzlerinde bir solgunluk
Unuttular oyun oynamayı
Yağmur için okunurken dualar…

*

Gün batarken göründü bir meczubun gölgesi
Gül dalındandı asası varıp gediğinde köyün meydanına
Isladı dudağını çeşmenin bir damlasında
Sus pustu ortalık seslerin en tenhalığındaki bir andı

Meczup sıvazlayıp beyaz sakalını vurdu yere üç kez asasını
Yer titredi sesi yankılanırken etrafta
Susuz kalmış yamalıklı çocuk gülümsedi gül dallı asalıya
Gök gürledi beyaz ak sakallı çocuğa gülümserken

İlk damlası yeni doğan bebeğin alnına kondu rızkıyla
Serçenin biri tünerken çeşme üstünde
Gri bulutlar umut yağdırmaya başladı yeşertmek için ekinleri
Meczup “Şükür” dedi sustu kapadı kırmızı dudaklarını

Islanarak kaçıştı tüm köylü
Sabah yağmur durdu meczup kaybolurken birdenbire
Kimse adını öğrenemedi ona gülen çocuk dışında
O da laldı kimseye söylemedi gördüklerini
Avucunda meczubun bıraktığı yağmurla suladı kuşları

Lal büyüdüğünde çocuklarına anlattı
Karıncaların rızıklarının nerden geldiğini…..

Paylaş:

6 Beğeni

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (6)

5.0

100% (6)

Şiir-66 Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Şiir-66 şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

ŞİİR-66 şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Etkili Yorum

frezya..., @frezya---

10.10.2012 20:17:25

meczup olasım var
yıldızlara tutunmak için merdiven arayasım
ayın şavkına selam çakıp göz kırpasım
dünyayı yakıp etrafında ateş dansı yapasım var
bu akşam zamanın çarkı bir başka dönüyor
geceyi öpüp alnından
meczup olasım var
onun için

GÜLDESTE, @guldeste

10.10.2012 00:17:14

5 puan verdi

Lal büyüdüğünde çocuklarına anlattı
Karıncaların rızıklarının nerden geldiğini…..

sobee sobeee sen daha uyumadın mı can oğlum hımmmm anladım yeni şiirini yazmağa çalışıyorsun hadi kolay gelsin bitir de yarın okuyalım sevgilerimle çok güzel gidiyor bilesin

Işık Mehmetali, @isikmehmetali

9.10.2012 23:57:45

5 puan verdi

YAĞMURDAKİ MASAL...

Sararmış ekinlere kaldı bulut özlemi
Bekledi boynu bükük başaklar yağmurları
İnce çelimsiz kökleriyle sallanırken bir tarlada

Sırtı kambur yüzü yanıktı anaların
En az alınları da toprak kadar çatlaktı
Çifte kavruk çaresizliğin bozkırında

Toplandılar, bağdaş kurup bir meydana
Cığarasını tabakasından saran şalvarlı babaların
Tespihlerindeki taşların başı dönerken sabırdan
Yeni doğan çocuğun çığlığı bile bozamadı ortalıktaki sessizliği

Göz sulandı, kızgın güneş kuruttu tüm otları
Karıncalar da naçar kaldı baranların gelmeyişine
Diz kapağı yamalıklı çocukların yüzlerinde bir solgunluk
Unuttular oyun oynamayı
Yağmur için okunurken dualar…

*

Gün batarken göründü bir meczubun gölgesi
Gül dalındandı asası varıp gediğinde köyün meydanına
Isladı dudağını çeşmenin bir damlasında
Sus pustu ortalık seslerin en tenhalığındaki bir andı

Meczup sıvazlayıp beyaz sakalını vurdu yere üç kez asasını
Yer titredi sesi yankılanırken etrafta
Susuz kalmış yamalıklı çocuk gülümsedi gül dallı asalıya
Gök gürledi beyaz ak sakallı çocuğa gülümserken

İlk damlası yeni doğan bebeğin alnına kondu rızkıyla
Serçenin biri tünerken çeşme üstünde
Gri bulutlar umut yağdırmaya başladı yeşertmek için ekinleri
Meczup “Şükür” dedi sustu kapadı kırmızı dudaklarını

Islanarak kaçıştı tüm köylü
Sabah yağmur durdu meczup kaybolurken birdenbire
Kimse adını öğrenemedi ona gülen çocuk dışında
O da laldı kimseye söylemedi gördüklerini
Avucunda meczubun bıraktığı yağmurla suladı kuşları

Lal büyüdüğünde çocuklarına anlattı
Karıncaların rızıklarının nerden geldiğini…..

Çok çok güzeldi eser yüreğini kalemini alkışlıyorum
Severek haz alarak okudum
Kalemine yüreğine sağlık
Kalemin daim olsun
Saygılar selamlar