seni sevmeyi seven yüreğimin rengi,
baharı unuttu be yürek yangınım.

tılsımlı bir zırh giymişti bedenimde ki resim
mührü saadetti dudaklarımda ki tebessüm,
gözlerimin nehri karışmadan ummana.

zamanın pusu servis ederken telaşlarını
deli bir rüzgar eser savurur fırtınaların göbeğine.

yalnızlıklar büyür zihnimin kıvrımlarında
isyanlar cehenneme çevirir gülşenlerimi
zar eğleyen güller ben/im

bak şu çehremin sattığı hüzün pazarıdır
ağlak bir çocuk gibi mızmızlanır kaygılar

kırk yıllık hatır sayılmaz olur
bir fincan kahve siyahında

telvesi kara bir vicdan
bakışı geceye çevirir
ve
beyaza hasret zamanlarım

ah!
kaygıdan azade şiirler yazmak isterdim
sabaha hasret sayfalara

yine buruk bir hayatı terennüm eder
söylenemeyen şarkılar düşer en tiz perdeden
cılızlaşır umutlarım

ağyâr oldun bundan böyle

sılalandım

yeryüzü kızdı sanki
gök delindi
kara haber mi var

akıbet dövünüp paralanıyor
artık iflah olmam
gurur gömleğini giyindim
çıplak libâsımdın sen benim...