Bazen gitmek gerek zorunludur sefer
Bir muharebedir hayat
Savaşın ta kendisi yaşam yolu

Eteklerimde tutuşur hasret ateşi
Sinmiştir aşkın vebali boynuma

Yağmur ıslatmıştır aynı gökyüzünden
Aynı güneş değil mi ısıtan bizi
Farklı coğrafyalara açılsada gözlerimiz
Gökkuşağına bakınca aynı renkleri görmez miyiz?

Ama mevsimler gibi değişebilir insan!

Uyku tutmaz bazen
gece gibi bizi
Yıldızlara yüklediğim anlamlardan biri
zaman
Tutamıyorsun hiçbirini kayıyor düşlerinin kör dehlizlerine

Okuduğum bir günceden dilime dolanan bu cümle gibi saklıyorum dimağımda seni

İşte b’öyle ;

"Üstüme sinmişliğin var"

Sığdıramadım yerle gök arasına
tutuklu bir mahkûmun endişesi gibi
Kelepçeler dilimde sürgün
Arafta bir şiir sinmiş sevda masalı
Katlime ferman
Dâr-ı dünya
Senden alacağım var!

Kalmanın anlamsız olduğu yerden gitmek gerek!

Nuray AYHAN...