Bir yorganın altına sığınmış umutlar,
Gökte yağmur var, kalpte korkular.
Mum ışığı çoktan tükenmiş, çocuklar uyanırlar,
Evde anne yok, akşam vakti kahvaltı yaparlar.
...
Dört duvar oyun alanı, akşam gelecekler var,
Acaba anne ne getirecek, poşetinde ne yiyecekler var.
Çok dağınık ev, külkedisi olsa da temizlese keşke,
Keşke çocuğun dilinde, annenin keşkeleri belki doğacak düşte.
...
Bir nine vardı, torunlarına şefkatti, hayattı,
İlk hayattı kaybolan evde, eve ölüm ilk böyle uğradı.
Yıllar geçti, bir arkadaş evin ona ait köşesinde yığıldı,
Uzaktaydı bir çocuk, görmedi, baba diye ağlayarak ölmedi.
...
Şimdi evde tüter dumanlar, ateşler ciğerlerde birikmiş,
Bir çocuğun düğünü var, oyunlara işler, aşklar karışmış.
Çok telaşlı anne, didiniyor, derdi de başından aşmış,
Yoksa yeğen gerçek mi? Bir çocuk bu soruya takılmış.
...
Anne dümenin başında, okyanuslarda yüzüyor ev,
Hayat onların karşısında, iki yüzlü haşmetli bir dev.
Şiir yazıyor bir çocuk, ölmemeye gayretli, hayata bir sözü var,
Sözü var annesine, ruh olmuş babasına, ninesine sözü var.

Byakuya/Chire