DUDAKTA KURULUK :-)



İntihar çiçeklerini açtırır elindeki sonbahar
Fırtına kırarken çatısındaki kiremitleri
Salınır damlasındaki yağmur sarı odalara
Şimşek çakımı aydınlık sızar çatlaklardan
Dik duvarların göğsüne düşerken hasret
Bağrı yanık türküler ıslatırdı bulutları



Zulasındaki mahzun resimlerin siyah beyazlığını
Yalnızlığın kurşun kalemleri çizerdi
Kümülüslü bulutların tuşlarına dokunsa kağıt
Matlaşacaktı beyazındaki satırlar
Şair nem toplarken göz altlarını doldurmaya
Yorgan oldu gecenin suskunluğu açık gözlerime


Bir masal yazıldı sokaklardaki eski adımlarına
Bir kedi çıkarken çöplükten dışarı
İstavroz çıkarması günahlar terk edildi
Kılçığındaki balık soluksuz kaldırımda izmarit
Sigaram yarım
Dumanımdaki deniz havasındaki dalgasında


Yosun kokulu kirpik hasreti eskiler
Vurdu göğüs kafesimdeki kemik dolu dağlara
Dar gelen sahilin umut bekçisiydi kırık kanatlı martı
Kurşun sıkımı yıldızların altında dökülürken yakamoz
Su taradı saçlarını hırçın yangınlarında


Nehir kanadı gül döktü bahçesinde
Bir kibrit çalarken hasret tutuştu denizinde
Susadı çamurundaki toprak
Bataklıkta bir gemi kururken yandı
Limanlar sustu çekilirken dalgalar…..


Sarnıçlarda birikti serin sular aşka dair
Toprak suyla aşk gönle dolarken
Yüz yıkandı yıkılmayan sevgilerin kalelerinde
Bir damla bir deniz bir okyanus kurudu vedalarda
İntihar çiçekleri aşk açarken bir ekimde…
Elim ellerde sürüldü musallaya
Ahh..! yaralı sevdam…



Vuruldum işte dökülen sadece yaprak değilken biz…
Öptüm tenindeki gazelleri gizlice
Toprak kadar güzel koktun hep dudaklarıma
Yinede Islakça öptüm işte öylesine…
Ölürcesine öptüm öptüm kanarken dudaklarım
Sen sen sen suladın hep kuruyan dudaklarımı
Toprak kokusuydun hep sen yürek toprağımda....