Âlem keyfin fevkinde, duygular gamlı hazan,
Özlem yanar içimde, dertlerim kaynar kazan,
Müjgânlara çiğ inmiş, gözümde tüter Nazan.
Bahçemdeki arımdın, peteğinde ben baldım,
Vuslata, aşka hazdın, vermedin zarda kaldım.


Çilelerim bir umman, san ki hüznün demiyim,
Elemler tavan yapmış, kem kederin cemiyim,
Garnitürün, artığın, kurdun kuşun yemiyim.
Değer verdim aldırdım, didarından zevk aldım,
Feris, Efil’din nazdın, görmedin narda kaldım.


Öptüm bastım bağrıma, gölgeleri sen sandım,
Meğer çoktan gitmişsin, hani canına candım,
Kahırlara doyurdun, dertlere ekmek bandım.
Ömrümce hep bekledim, trenlerden hiç aldım,
Düşlediğim Iraz’ dın, gelmedin garda kaldım.


Bir hoş gülüş uğruna, karda, çamurda yattım,
Canım, emim ilgindi, çor kattın, zıkkım tattım,
Aşkın kader maçında, kaybettim, havlu attım.
Yalan ismi gönlümden, sil dedim haber saldım,
Sevgisiz niçin yazdın? Girmedin darda kaldım.


Sırılsıklam sancıyla, gezdim durdum her yeri,
Kapılardan kovuldum, derdiler; “git serseri”,
Sokaklar artık mekân, dönemem tekrar geri.
Madem enin kıymetlin, omzunda ipek şaldım,
İndirdin yere yazdın, sermedin karda kaldım.


Terk ettiğin derbeder, Ecmel dünyanda hiçim,
İçip, hepten attığın, pet suymuşum, bir içim,
Çoktan yandım tükendim, söndü kül oldu içim.
Her zerremi toplarken, seni kendimden çaldım,
Kızdın köpürdün azdın, ermedin arda kaldım.


Leyla’sı yok Mecnun’um, bahtım geceden kara,
Kalbim kırık mutsuzum, palyaçoyum maskara,
Sen de gönül vermezsin, bedbaht sefil sakara.
Bir zamanlar ecendim, gonca açan gür daldım,
Dikenden gülü kazdın, dermedin harda kaldım.