Layemut Göğ



Layemut değilim. Ama neden olmasın bir ocakta tükenirken ses.
Kızlarım ellerinde bir portofino koşar, okyanus taşar akşamları
Gece, kırılan bir vazo çiçek. Suluyorum etini öpüşerek.
Diviti yalıyorum gölgelerimle tansiyonumun hokkası yeryüzüne düşecek
Sonra kalkacak bir günah dürtüsü vakit geldi diyerek
Ben çayıma biraz daha kaşık sürteceğim. Aşk sürtüşmenin göbek adı. Geleceğim.
Ağzımı ağzınla elleyeceğim. Çok erotik. Çok şiir yazıp
çok uçurumdan bırakacağım bir kadını. Ben uçurumdan atlayıp şair oldum çünkü.


Layemut değilim. Ama neden ben istiyorum ölürken dirilmeyi.
Pejmürde çığlıklar atıyorum lahitlerin başında. Kimdiniz.
Nasıl kimsesizdiniz. Yırtılırdı feveran göğün kuş alkışları.
Sizi ben hangi verandada eskittim, küllerinizden bir deniz olup ruhlara içirdim.
Hayat, nasıl bir tekerlemeydi ki ezberleyemedim.
Sonra kalktım bir kadeh diye kaldırdım omuzlarımı. Omuzlarınıza çarptım.
Yol fena hâlde elvandı. Seçemediniz. Lepiska perdeler çektim kadınlardan.
Annem süpürge olmuştu, ona son gecemde bineceğim.
Babam, lanetli bir zangoç bundan sonra. Ona ölümlerle sesleneceğim.
Üşüyeceğim, soğuk ve donukken sen. Cehenneme gitsem ne fark eder.
Bir başka söyleyip, bir aşka çalacağım gramofonda ablamın doğum gününü
Çünkü o bir perşembe karmaşasında dünya’yı deldi.
Asıl anlatmak istediğim perşembe, o değildi. Şehla.
Sana anladığın parmak uçlarımı kesip vereceğim. Rüzgârla gidecek.
Rüzgârlarla gidecek çocukluğuma bıraktığım yelken.


Layemut değilim. Ama neden aşk varken. Aşka bir neden olmak varken. Senin yüzünden
Tortularım kalsın size bir öğle yemeğinde. Tırnaklarınızın arasına bir gül girsin.
Kanasın adsızlaştırdığınız bedenlerin sıfatları. Zinam bu gece gözlerini gözlerime
sevişerek bırakmak olsun. Yatağının üzerine bir dağ yıkarım çünkü.
Kirli çamaşırlarından atlar çekerim bütün savaşlara. Kem yanaklarında
bir su birikintisi akar. Vardır bizim gibiler için yeniden hayat ağlatmaya.
Ontolojik yağmurlar, hadi yağın! Güneş var her gecenin sırtında kambur kadın!
Sen sütyenlerinden balıkçı kedileri beslerdin. Bozulurdu aklım.
Aldatılmalar yaşadım nice, niçe’n yaptı dedi bunu niçe, kandım.
Tanrı öldü! Ama çorabını sakladım. Kalktım raylardan bir lokomotifin
uykusundan atladım. Alterledim bütün insancıkları kendimi beşinciye sapladım.
Yedi renkten öteye geçerek bir kadını mum ya ladım.


bir Şair oldum ama bir Katil olamadım. affet Hayat
bunu henüz erken anladım!





Payanda.