ÜŞÜMELER



I

Uyuşur üşüyen yanların kırılırken penceren
Islığındaki soğuk rüzgar sokulurken yanına
Son sigara yakılır gecenin koynunda
Daralır odalar gelir üstüne üstüne
Tenhalıklar kol gezerken susar duvarlar



II



Zembereği boşalmış saat uykusundaydı
Yalnızlığı çeyrek geçiyordu durduğunda
Savrulurken dışarıdaki sarı nasırlı yaprak
Hüzün döküyordu dışarıdaki güz
Çatlak camdan içeri sızarken matem
Kırlangıçları çoktan saklamıştı karanlık


III


Gri bir bulut arkasına alırken yarım kalmış ayı
Yıldızları dünden söndürülmüş bir akşamdı
Nöbetteydi gökyüzü küskün yüzüyle
Sanki oyuncağını kaybetmişti ben gibi
Birazdan yağacaktık onunla bir olup


IV




Islanacak kediler çoktan çekilirken saçakların altına
Ağladı gece takılırken kirpiklerime
Ağır gelmişti göğsüme her damla


V



Yaşarmış kağıtlarda dağıldı mürekkep
Buruk mektupların satır aralarına gizlenirken hasret
Adresi olmayan zarflar azat edildi sokaklara
Tozlu kalırken ayrılığın posta kutusu
Yürekte bir tambura nefeste bir ney
İçimdeki hoyrat fırtına alıp götürdü ruhumu
Sonbahardı üşüyordum düşüyordum her yaprakla toprağa...