1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1940
Okunma
Yalnızım..
Öyle böyle bir yalnızlık değil bu..
Ağzıma kadar yalnızım,
Sanki konuşsam, artacak yalnızlığım!
Serseri bir kurşuna hedef olan çocukların masumiyetini,
Yaşanması geren, yaşanamamış yılların geç kalınmışlığını,
Kalbimizin odacıklarında kilitli kalan sözleri de katarak büyütüyorum yalnızlığımı.
Öldürüyorum benliğimi geçen her saniye, daha da acıtarak..
Zararım yok..
Çünkü,
Kendi halinde bir mazoşistim ben.
Yalnızlığım,
Aslında en büyük çıplaklığım benim,
Sizlerden, utanıyorum!
Şarkıların yalnızlığı var omuzlarımda,
Hiç çalmayacak bir sirenin acı çığlığıyla sesleniyorum;
Kolay değil tıka basa yalnız olmak,
Hiç olmadığım kalabalıklığımla vedalaşıp, gidiyorum..
Şimdi, bütün yalnızlıklar benimle olsun!
-ElifAğaç.
Cevap Yaz