Nedendir, şu ayakkabımın bağcıkları –
Hep bir yolda çözülür, durur?

Hangi zaman bizi sokacak,
Şu saate doluşan tüm akrepler?

Nedendir, bu bıkkınlık –
Sürüklendiğimiz bir bedenden mi varolmuş,
Bu ruhsuzluk?

Doğruların düğümlendiği yerden mi –
Türüyor,
Bütün yanlışlar?

Neden ağlıyor sanki insan acı duyduğu zaman,
Şu gözyaşı, gözlerimizin kirini silmek için mi –
İcat olmuş?

Gören var mıdır ki –
Güneş altında eriyen karın,
Cehennem azabını?

Niyedir, insanoğlu bu kadar gaddar,
Neden aldırmıyoruz -
Şu dünyanın canlı oluşuna?

Ve kim bilmek ister tüm doğruları
Tanrı konuşsa kimin umurunda?

Peki, yoğrulmadan mı yaratılmış –
Âdem baba,
Neden kökünden sökülüp atılmış?

Barış için midir, bütün savaşlar
Peki, kimler yaşıyor hiç savaşsız?

Neden yağmalanıyor ki, tüm ülkeler
Dertleri, her yıl yeni bir harita –
Basmak mıdır?

Ne olurdu, savaşsız geçse bir gün,
Kıyamet anında
Can sıkıntısından mı patlar – bu dünya?

Bitmeyen arızası neden şu insanın,
Bütün derdi –
Tanrı sorusuna mı odaklanmış?

Ne olurdu ki, bir maymun yerine –
Tanrı karışsaydı şu ruha?

Niçin yılgın bu sonbahar,
Peki, neden –
Sararmış yapraklara kuşlar ağıt yakmaz?

Ve nedendir –
Göçten göçe giderek, her yıl
Sevdiklerini terk ediyor bütün kuşlar?

Neden gürler ki, şimşek ansızın
Kaşlarını çatmış yeryüzüne neden kızgın?

Bir gün için, kaç hafta çalıştın
Bir bak,
Bir ay için kaç yılın hebada?

Neden gün olmaz gecesiz,
Gecenin takipçisi midir –
Gündüzün neşesi?

Küskün günlerime –
Takvimlerden bezenen şu özdeyişler
Her günümü ne sanır,
Yeni bir başlangıç yaptığımı mı?

Ölüm müdür ki, en büyük amaç
O zaman ne diye doğuruyor
Bütün analar?

Rütbem midir ki, şiir arası çizdiklerim
Niçin böylesine –
Yazdıklarımın ülkesi hep yetim?

Karanlık odalarda mı yaşarız, her kış
Peki, yaz ayları niçin kurak
Ve de niye dışarı çıkarız?

Ölmek mi dersiniz
Tanrının bir yazım hatası –
Oysa,
Batan ve doğan güneşe, neden muhtaç şu dünya?

Niye yağmur hüzünle –
Gökkuşağı sevinçle yazılır,
Hangisi diğerinden bağımsız olarak, ayrı varolmaktadır?

^ ^

Cevat TOYDEMİR