Bir baykuş yüksekliğinden – bir kutsama
İçimdeki / şu karanlıklar

Bir özdeyişe lakırdı
Sevdiğimin kızıl saçları…

Bu vakitler / bir suça ortak
Gölgeleyecek beni,
Son söylevde – kendini asan satırların ölümüne
Yağmalanmış mürekkebin –
Sevdasına yenik / her dize
Dili geçmiş zamanın, sabitine göz /
Söz olur : ‘bir yangın sırasında edindiğim bu
alışkanlık – yittiğine – tutulur…’

Daha da derini: Rahmine düşmüşlüğüme / şiirlerim ölü bulunur.

Ah sevgilim:
Bu gece – avucuna titreyen mumun ışığı –
Göz aşımından / söz oluyor.

Ve cebimde yenik bir aşk şarkısı
- kaldırımın gölgeliğine gömülürken -
Şimdi gözyaşıma sızan
Yalnızlığın nemine / azar bu yağmur

Bir salgına nöbetleşen – hatıralara
Bu sokak / adımlarıma suret
Hiç geçmiyor gibi zaman
‘Farklı hayatlanmalara – ayrık
Kendi yalnızlığını zikreden – şiirleredir: Bu uzaklık’

Ve yapraklarda,
-kış arenasından – titreyerek düşmekte…
Verimsiz kalmış dallardan

Issız kalınacak / uzattığım düşlerime uğuldayan öğle yağmurundan
‘Bugün yollar damla – damla işler’

Ve hayaline savrulan
Şu rüzgârın işleyişiyle,
Bir ateist gibi / düşmüş olmalıyım
Tanrı kollarından…

+ +

Cevat TOYDEMİR