9
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1585
Okunma
PETROL UĞRUNA SAVAŞTA ÖLDÜRÜLEN ÇOÇUKLARIN ANISINA....
SAVAŞIN ÇOCUKLARI
Soluk kalan sonbahar vardı avuçlarımda solan
Hüznün ıslak gölgelerinde büyütülürken özlem
Sarıya çaldı hasretin yaprakları
Vuslatlar dallarımızda kurutulurken güneşte
Emzirdi gece siyahındaki sütüyle gözlerimi
Ay ağlarken yıldız sızlandı
Cam kırığı sağanaklar yağarken şehirlere
Kahırlar batırıldı ağıtlara
Yüz kez öldüm diri diri gömülürken toprağa
Zemheride kaldı nergiz
Biri henüz açmamış goncanın boynunu vurdu
Sehpalarda mülteci şiirler katledilirken yarım kaldı yaşamak
Faili meçhullere karışırken masumiyet
Petrol kadar kan döktüler, ölürken çocuklar
On saniye bakabildiler on yaşına girmemiş cesetlere
Sustu insanlık, kustu savaş, seyircilerinin ellerine
Taş kesilirken İsa,
Meryem’in gözlerinden kan damladı
Adem’in nesli tüketirken kendini
Savaşın çocukları da kan ağladı….
5.0
100% (9)
Cevap Yaz