Gönül dostu;
Şiirimi okuduğunuz veya okuyacağınız için teşekkürler…
Şiir yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..

benimde vardı kınadan bitmeyen sevinç,yarına bıraktığım bayramlık papuç.
ve ellerimi kireç duvarlarında gecenin bıraktığı gölgeyle büyüterek.
vardı uçurtmanın aç bıraktığı mutluluk.

her şey varda biz yokuz.

bak işte kalem dile geldi
cümle cümle dökülüyor hasret cebinden.

cebim hala misket dolu baba!

gözümden dolduryorum./ banada dil oldun bu gün. yarın için baba. sesine geldim.

çocukluğum geldi aklıma..
arkası yırtık naylon potinim..
keşke ben hep onları giyseydim..


çocukluk üstüne yazılan her şiir acıtır nedense...
hüzünlüydü şiir..
yüreğinize sağlık..

dedim ya benim umutlarım vardı
şimdikilerden öte
her şeyim vardı
ben istediğimde


hayallerim vardı en azından en kralından

belki
hayallerimden başka neyim vardı ki

şimdiki çocukların hayallerinden başka nesi yok ki
Bakma sonuna kopyaladığıma tümden çok güzel arkadaş ,,,,saygılar selamlar aydından sana hemşeri sayılırız (((:

Bu güzel şiiri ablamın sesinden duymak ne hoştu.Şairin çocukluğu kaçlı yıllara tekabül bilmiyorum ama o çocukluğu ben de yaşadım...Yeniden sek sek oynadım,çaktım gazoz kapaklarını ve sakladım şairin ardına...Bekliyorum sobelenmeyi...Ebe kimdi sahi!

çok güzeldi şiir ve yorumlar...hem şiir de hem arkadaşların çocukluk anılarında takıldım kaldım,teşekkürler...

...

fermalarım vardı
köşe başlarında oynanırdı
tabancam olurdu işaret parmağım
kurşun atmaz
yalnızca ses çıkarırdı
ağzımdan ateşlenirdi
kimsenin canı yanmadan

...

Hoş dizelere hemşehrim nede güzel ses olmuş yahu...

Çubuktan bir at üzerinde
dünyayı fethe çıktığımı oğluma anlatamam bile...
O yıldız savaşları çocuğu ki onun savaş meydanı
hayallerimizin mekanıydı bizim.
Onun da kendi çocuğuna üzüldüğü yerler olacak, biliyorum.
Çocukluk muydu farklı olan, yoksa hayali mi çocukluğun
doğrusu ben kendi adıma çok emin değilim şimdi.

Özlemdi,
eleştirel bir bakıştı da; güne
ve şiirdi.
Beğenim, tebriklerim ve şair'e saygım ile.

İmkansızı sanmamak... Düşündürdü


''tokalarım vardı
uzun tutardım ipini tokamın'' Bildiğimiz toka mı?


Diğer her söze katıldım.tebrık ederim...

Çok yalın bir şiir, çocukluk gibi, paradoks yok, çok yüzlülük yok..
sade bir üslupla yazılmış ve şiirin olmazsa olmaz tınılarını, resimlerini oldukça mütevazi bir üslupla, süse kaçmadan yazılmış, hepimize tanıdık gelen; hepimizin özlediği anları dimağımıza yeniden yerleştiren bir şiir..

Gereksiz kelimelerden, söz sanatlarından ayıklanmış ama betimleme gücü yerli yerinde duran bir şiir, bu çıplak betimleler içinde damlaya damlaya yağan bir şiir....

selam ile..

bu pembe sehirden gidip gri bir kente yerlesecegim
aglamak ve ser sefil de olsa dürüstce ölmek icin

gelecek olursan benimle ,bilyelerini unutma...


tebriklerimle siire, saire ve ses veren yürege

Divanlarımız vardı ve divan örtülerimiz üzerinde yastıkları vardı..
ve üzerin de japon kızlarının motifleri vardı...
5 taşımız vardı, komşularımızın erik kiraz bahçeleri vardı
ve umutlarımız vardı herkes gibi..
ve annelerimizin 5 çayı vardı...
balkonda güneşte yapılan vişne reçelleri vardı kavonozundan gözümüzü alamadığımız..
off off coşturdunuz Onur bey anılarımızı

Tebrikler yolculuğumuz güzeldi..
umutlarımız ne oldu diye sormayacağım...

ah çocukluğum ah---------- ne de güzel demişsiniz------------------en son sanırım bizler yaşadık en saf çocukluğu----------------- gözlerim doldu okurken dinlerken-----------her iki yüreğe sevgim sonsuz-------------------------ben de bir katkıda bulunmak istedim hiç unutmadığım çocukluğumdan----


ÇOCUKLUK

Affan dedeye para saydım,
Sattı bana çocukluğumu.
Artık ne yaşım var ne de adım;
Bilmiyorum kim olduğumu.
Hiç bir şey sorulmasın benden;
Haberim yok olan bitenden.
Bu bahar havası, bu bahçe;
Havuzda su şırıl şırıldır.
Uçurtmam bulutlardan yüce,
Zıpzıplarım pırıl pırıldır.
Ne güzel dönüyor çemberim;
Hiç bitmese horoz şekerim!

CAHİT SITKI TARANCI-------------------------------------- gelse o günler geriye---------------------- anca 80 ler dizisini seyrederek yad ediyoruz işte----------- ne denli haklı olduğumuzu-----------

benim de mahallede sahip olanlardan biri bisikletim vardı tüm mahalle bisiklete binmesini öğrenmişti--- yıllar sonra karşılaştığımız arkadaşlarım da hep anlatır güleriz---------

sevgimdeniz

denizin dünyası tarafından 7/31/2012 10:46:03 PM zamanında düzenlenmiştir.

*hayallerim vardı en azından en kralından*

okurken çocukluğuma gittim geldim bir koşu hocam
mutlu sokaklarıma..

içinde babam olan o eve
şimdiki evler gibi olmasa da saray yavrusuydu
yoktu da halbuki çok şeyimiz
hayaller her şeyi ayağımıza getiriyordu nasılsa..

çok çok güzeldi şiir

saygı dua ile...

Hepsinden benimde vardı. Samimi söylüyorum beni alıp götürdünüz yıllar ötesine. Acırım şimdi çocuk olma talihsizliğini yaşayan nesile... Kutluyorum şair.

*işaret parmağı silah olup kurşun atmayan bir elin elinden tutardı yüreğim!

gözleri saçlarıma konan kelebeğin coşkusuna hayrandı...

ne garip! çocukluğumuzda birbirine değen elllerimizin kokusu bile farklıydı...

çocukluğumuzda çanak çömlek patladıııı diyen yanlarımıza değen masumiyetin bile rengi başkaydı be şair...

hatta istoppp oynarken seçmezdik arkadaşlarımızı! renkleri yoktu çünkü... yüreğimizin sesi ile oynardık bakışırdık coşardık!

şimdi herşey bir renge akıyor be şair...

şimdii herkes illa kendi rengine boyamak istiyor gökkuşağına sığınan yanımızı...

bugün çocuk yanıma ne çok cümle ve dize dokundu!...

gönülden kutladım...

güzeldi,

kutlarım şairi..

Hatırlamak istemediğin anılarda hissettim,sanki hatice ağzından değilde başka yerinden ses çıkaran tabancası olan bir kovboya meyletmiş de bu sende hayal kırıklığı yaratmış gibi...

Ben ağlarım ama :'(

Nedense günümüzde hep geçmişe /geriye özlem var!
-eski bayramlar
-çocukluğumuz
-komşuluklarımız...
Neden?
iki soru akla getirior.
1 geçmişte yaşananlara bağlı mı kaldık
2 gelecekten bu kadar mı umutsuz kaldık.

Geçmişte ve gelecekte de yaşayan bizler değilmiyiz.Ne değişti, bizler mi dejenere olduk, zaman mı bizi dejenere etti.
aslında bu hamuru biz kardık ve şekil vermekte bize düşüyor.Çocukluğumuzu özler olduk.ama ; yine de bu çocukların geleceğini biz hazırladık.

Malesef ki;bu hale geldik.Çocuklarımıza daha doğmadan torba dokuduk, geçirdik boyunlarına yarış atına benzettik.
bizim yaşantılarımızı ,çektiğimiz sıkıntıları çekmesinler diye, yapamadıklarımızı , yaşayamadıklarımızı özgürce önlerine sunduk.
balık tutmayı öğretmeden balık sunduk onlara
ve
şu an yeni nesil
sudan çıkmış balık gibi...
çırpınıyor kendi çıkmaz bataklığında yönü kıyısı olmayan derin sularda.
ve ben de çocukluğumu özlüyorum.
ya yaşlandığımı hissetmeye başladım.
ya da şimdik çocukların hayatından utandım.

ve...ve...
şiir harikaydı.
ruhunda her zaman
çocuk saflığı/temizliğ bırakan

saygılarımla

Ne de çabuk yitirdik çocukluğumuzu(toplum). eskiden daha mı güzeldik. şimdi daha mı çirkiniz.
en önemlisi; kimiz biz?


Var olunuz Olgun Bey.

...

Ne tuttar ne tutulur el
Çocukluğum ağlar şuramda
Sag eliyle bastırdığım sol yanımda
Çocukluğunu
Yaşamayan cocuklarıma


Kutlarım sayın Olgun güzel bir siir,saygilar

Ne Kadar Küçük Şeyler için Ağlardık...

Bir tutam Saç, Bir oyuncak Araba, Bir Bebek...

Şimdi Büyüdük,
...
Çok Büyük Olaylar Bile Ağlatamıyor Bizleri...

Ölümler, İflaslar, Savaşlar...

Şimdi Daha mı Güçlüyüz,

Yoksa Dahamı Alışkın?

Hayatı Öğrenmek,

Alışmak mı Acaba...?



çocuk'luk başka birşey .... ama ne yazık'ki sokak'larda bilyelerle oynayan çocuk göremiyorum artık ..

çok güzel şiir okuttunuz teşekkürler .. saygılar

Artık çocuklar sokakta oynamıyor, ufacık bir kutunun karşısında ya da alışveriş merkezlerinin ışıltılı dünyasında yaşıyorlar çocukluklarını..

Oysa ne güzeldi bütün şehirler oyun salonuydu adeta ve o Televizyonun bilgisayarın olmadığı günlerin doyumsuz sohbetleri nelere baskın gelmiyor ki ,şimdi damağımızda
O yüzden sanırım Biz daha çok geleneklerimize,müziğimize,değer yargılarımıza bağlıyız..
Belki yaşadıklarımızı gelecek kuşaklara aktardığımızda masal gibi geliyor onlara..
Ama şunu biliyorum ki;
Sanal bir yaşamın aktörleri oldu çocuklar o yüzden yeni kuşağın yaşama bakışı da sanal...


Tebrik ederim abi
Çocukluğuma götürdü şiir
Emeğine
Yüreğine sağlık
Dostlukla...

Uzun bir geri donus yolculugu oldu,biz cocukken mutluymusuz ki o gunler yuzumd ebir tebessum ettirdi,evet bizim hayallerimiz vardi yarattiklarimiz vardi,oyuncaklarimiz basitti ama cok keyifliydi,misir kocanindan yapilan bir bebek..aglamazdi pili yoktu ama bizi mutlu ederdi..yureginiz,kaleminiz hic susmasin ..saygilarima.

Harika bir eser. Duygular coşmuş derin manalı dizelerde. Yüreğinize sağlık duygulandırdınız bizi. Hürmetler

İzninizle, çocukluğunuza, çocukluğuma yazılmış bir şiirimi armağan etmek isterim, zira benzer duygularla yazılmış...anlamlı şiirinizi ve şair yüreğinizi gönülden kutluyorum...saygımla...





Cam Şekerler Tadında Bir Çocukluk




arıtılmış bir çocukluktu bizimkisi
sevgilerimiz salıncaklar kurmuştu
analarımızın bağırlarında...


kağıttan gemilerimizi yüzdürürdük
su dolu teknelerde kaygısızca
kağıttan uçaklarımızı uçururduk
hiç ulaşamadığımız mavi/beyaz bulutlarda...


treni kibrit kutularıyla yapar,
annelerimizin dantele ipliğiyle bağlardık birbirlerine
kağıtttan olan sadece oyuncaklarımızdı
değerlerimiz ise som altından daha da ağırdı


mutluyduk; çünkü sevinçlerimiz vardı
rengarenk cam şekerler tadında...


gamlı baykuşlar tünememişti hiç pencere kenarlarımıza,
dağlarımız özgürdü.......
kırlarımız özgürdü.......
yollarımız özgürdü......
çitler,bariyerler yoktu.. girilmez bölgedir,
ya da piknik alanıdır diye...!


arıtılmış bir çocukluktu bizimkisi
su berraklığında...
tek korktuğumuz gölge,kendi gölgemizdi
gece yarılarına kadar
toprağa çivi saplamaca oynardık komşu çocuklarıyla.. .


gökdelenlerin şaşaası ürkütmezdi çocuk gözlerimizi
vilayete giden dolmuşlara binmek,ne büyük bir hayaldi...


arıtılmış bir çocukluktu bizimkisi
tüm evlerin kapıları açıktı geç vakitlere kadar
çelik kapılar,kilitler yoktu...
haydutlar,hırsızlar yoktu bu kadar...!


-çocuklarımız bağışlayın ne olur bizleri,
yaşadığımız gibi bir çocukluk yaşatamadık sizlere!


arıtılmış bir çocukluktu bizimkisi...
OYSA Kİ, SİZİNKİSİ.......................? ? ?



Sevtap Kaya Nurgönül



Sev_tap tarafından 7/31/2012 12:47:39 PM zamanında düzenlenmiştir.

Çocukluk oyunlardan başka bir şey değil. Şimdi de oynamak istiyor çocuklar,
anne ve babalarının hayatı çalışmaktan ve internet başında geçirmekten daha
başka bir şey olduğunu anladıklarını unutmadıkları zaman..

gerçekçi bir şiirdi,

tebrikler, ayrıca Nebiha Muradi'nin katkısını da unnutmayarak..

selâmlar..

glenay tarafından 7/31/2012 1:22:30 PM zamanında düzenlenmiştir.

Başkaydı bizim çocukluğumuz... Hakikaten başkaydı.
Ne şanssız şimdiki çocuklar. Yaşamadılar göremediler bizim yıllarımızın güzelliğini. Yazık...

Şimdi herşeyin daha iyisi-fazlası-güzeli var hayal kurmaya ihtiyaç olmaksızın.. İşte belki de bu yüzden doyumsuzluk, mutsuzluk çok...

Oysa bizim düşlerimiz vardı. Çiçekli basmadan perdeli evlerimiz, elma şekerlerimiz, leblebi tozlarımız, misketlerimiz...
Tek endişemiz, tek derdimiz vardı o da hemen herkeste aynısı olan, daha iyisi olmayan ucuz plastik bebelerimizin
üşütüp hasta olmalarıydı.

Yamalı kilimler üzerinde akşam saatlerinde ve kapı önlerinde sererdik yarınlarımızı.. Oyuncaklarımız arasına katar oynardık hep aynı sandığımız hayatı.

Sokaklarımız evlerimiz kadar güvenliydi.
Düşünce ekmek çiğnenip konurdu kanayan yaraya mikropta kapılmazdı. Öyle ultrasonlar filan da yoktu. Nutella bilinmezdi. Ekmeğin üzerine sanayağ sonra üstüne analarımızın eliyle yapıldığı reçel sürülürdü.

Mutluyduk yoktu ötesi, mutluyduk.
Hep yedek bir umudumuz vardı.
Şimdilerde olmayan, şimdilerde yitirdiğimiz...

Şimdi büyüdük!
Sokaklar ruhsuzlaştı. Parklar var oynayan çocuk çok.. Oturulan apartmanda kim yaşıyor tanımıyor bilmiyoruz. Ölünse kimsenin kimseden haberi olmaz. Birbirine yabancı oldu insanlar. Güven yok. Teknikte kolaylaştırdı çok şeyi, kendine bile yabancı olundu, kendi yalnızlıklarımızda yaşar olduk.

Lüks ışıltılı oldu herşey yapaylaştı çok şey...

Şiir aldı götürdü beni herkes gibi çocukluğuma, çocukluk yıllarıma yaşanmışlıklara yazdıkça yazmışım, bitmez eskiler, eskiden demeler, eskiden olanlar, denecek çok söz var da.. daha da uzatmayayım... Bir dokun bin ah işit gibi oldu affola...

Seslendirme yine güzeldi, ayrı bir lezzet katmış 'Şiir'e.
Kutlarım iki yüreği de.

Saygıyla...

Peter Pan olmalı o zaman :)

Tebriklerr..

benim de deniz atlarım vardı.hala varlar :)

siz büyükler ne çok çocuksunuz ama ne hoş ayrıca
tebrik ederim şiiri olgun babacan
nebiham ne güzel seslendirmiş...
seviyorum sizi....

Ne güzel anlatmışsın Olgun abim...Nebiha hanımında yüreğine sağlık öylesine doğal ve yalın seslendirmiş ki bir an sizin çocukluğunuzda buldum kendimi...İşin tuhaf yanı kendi çocukluğumdan da bir çok parça buldum şiirde abi yaşlanıyor muyum ne :)) içim bir tuhaf oldu....Kendine çok iyi bak abicim...Yüreğin kalemin dert görmesin...

Telden arabalar, kargıdan atlar, topaçlar, bilyeler, çelik çomak, zafer gazozu, gazoz kapakları... Hayâllerle yatıp hayâllerle uyandığımız, kaygılardan uzak o masalsı günler...

Çocukluğuma götürdü şiir. Emek verenleri kutluyorum.

Sağlıcakla...

gözlerimi kapatım saflıgı güzelliği içtenliği hatırladım.keşke hiç açmasak gözlerimizi hep cocuk kalsaydık.teşekürler hocam.şiirde seslendirmede muhteşem olmuş.saygı selam sizlere

Geçmişe yapılan derin bir yolculuk, hepsinden çok finaldeki anlamlı derin mesaj.
Şimdiki çocukların hayallerinden başka herşeyi var ama hayal kurmaksızın çocukluk
hayal kurmayan çocuk nasıl çocuk olabilirki..
Şu anımızı bile süsleyen en güzel şey değilmidirki, geçmişteki kurduğumuz o eşsiz hayallerimiz.
yüreğinize sağlık kutlarım...en derin saygılarımla...

ah üstad ah dizeler
aldı götürdü çocukluguma
saftı bizim çocuklugumuz
birini bulursak binini bulmazdık
ama mutluyduk,saygıyı sevgiyi bilirdik

teldendi arabam
gömleğimin eteğine bindirirdim yolcuları
hatta tüm mahalle çocuklarını
hiç para almadan


Harikasınız.Sabah sabah ilk okuduğum şiirdi.
Beni alıp götürdü.

Benim de bez bebeklerim vardı annemin elleriyle yapıp dşiktiği...Şimdidiki bebekler gibi şarkı söyleyip
dans etmezlerdi.Bezden ayakkabı giyer,üstübeçle de boyardık.Basmadan elbiseler dikerdi annem onları
giyerdik.Bayram gecelerinde ellerimize kına yakılır sevinçten sabaha kadar uyuyamazdık.
Beni ağlattınız,daha fazla yazamıyacağım...

Ama nekadar mutluyduk.Şimdiki çocuklar herşeyler istediğ anda önlerinde olduğu için hayal kurmayı unutmuşlar.
Boğazıma bir şeyler düğümlendi.Yazmayı bırakıp daha çok ağlayacağım.
Paylaşımiçin teşekkürler.

ne güzel çocukluğuma götürdünüz beni.
şimdi çocuklar teknolojinin içine kafalarını gömmüş şekilde tüketiyorlar çocukluklarını ne yazık ki.
herşeyden habersiz,duyarsız,paylaşımsız
ama inanıyorum,güneşli günler göreceğiz sevgili şair.
sevgiyle kalın..

" Ne safça bir Şiirdi değil mi Olgun Hocam."


Yaşamayan bilmez ağaçtan incir çalmayı, çalarken düşüp ağlamayı.
Topaçtan ve ip atlamaktan başka oyun oynamayı.

Yeni elbisenin ne demek olduğunu da bilmez hocam.
Yeni elbiseyle uyumayı sadece masallarda sanır,
oysa hocam,
Bir akıl edip baksa eski yastık altlarına
Ne çok yırtık pırtık elbiselerle buluşacak kimbilir oralarda.


Saygıyla...

Cocukluguma gittim... Yürek sesinizi kutluyorum. Umut dolu yarinlara Cocuklar.

Saygimla

Güzeldi,safçaydı...Sade, akıcı bir dile sığdırılan yıllar.Yüreğinize sağlık...Sevgilerimle...

Geçer mi o günler ele bir daha ele, herşey tarih oluyor ve sononda uçan kuş gibi kaybolup gidiyor... Nereye kadar... Çocukluğumuzu, çoculkluk arakadşlarımızı ve oyunlarımızı hatırlattın teşekkürler derim Selamlar saygılar... Ço beğendim...

ne güzel bir siir , cok begendim kaleminze yüreginze saglik selamlarimla