--- asaletsiz bir rüzgarın hakimiyetinde
adını zikrediyor bu asırlık çınar ağacı
aşkın bam teline gizleniyor sevdiğimiz şarkının sözleri
heryer kendi içine saklanıyor bu kör karanlıkta
gece fethini ilan ederken ruhuma
önsözümdür bu şiir sana---

hangi yıldızı düşürsem avuçlarıma
okşasam saçlarını usul usul
adını sayıklıyor rüyasında

hangi denizin ıslanan kumsalına seccademi sersem
arınsam günahlarımdan
bir yanım sende tutuklu kalıyor

ve hangi mevsim üşüsem kirpiklerimin ucunda
doğmuyor ruhuma güneş
inadına rüzgar
inadına karanlık yalıyor ense kökümü

Heba olacak ömrüm çektiğim kederinden
Sözlerindi diyorum jilet izi derinden
Vurgunlar yemiş ruhum en onulmaz yerinden
Gitmendi biliyorum vuran beni kalbimden

halbuki
bir sana inanırdım
bir de tanrı ya
senden gelecek zül kokulu sancıları bile
ibadetim sayardım

varlığının kutsaliyetiyle
sarıp sarmalar
mukaddes duygularımla okşardım seni dudak kıvrımlarından

şimdi
eşkalsiz bir keşiş tutup elimden yokluğuna işaret ediyor
derbeder ve günahkar bir zangoç
garezine
çanlarını yokluğuna çalıyor
...

secde ederken tanrı ya
alfabemdeki harfler yetmiyordu adını gökyüzüne yazmaya
oysa uğruna adaklar adadığım
zemzeminde varlığımı yıkadığım
uğruna yeminler edip gözlerinin bulutunda ıslandığım
taptığım kadınımdı yüzüstü bırakıp giden
karanlık yırtılırken orta yerinden

Tinime soktuğun hançer paslandı
Sensiz geçen gece kime yaslandı
Ellerim semada yüreğim yandı
Yelkovan akrebi yolcu ederken

artık
kulaklarımda ağır bir yük sesin
gözlerin gözlerime kilitli
ve ellerimde hala elllerinin nemi

bundan böyle aldığım her nefes
intihar sebebim

yokluğunla sınama beni sevgilim
ölürüm

son celsede kırılmadan kalemim