Sürme çekerken güneş pencerelere
Sabahın ilk şarkıcılarıydı öpüşen serçeler
Yaşlı yastıklarda kaldı düş sancıları
Gecenin tortusu saklandı eski terli yorganlara



Erken uyandı enkazındaki yalnızlığım
Sularken gözlerim kuruyan gülleri
Temmuzun yanık gülüşleri sürüldü yüzüme
Ben yandım su yandı toprak dudaklarımda çatladı


Takıldı ayaklarıma oda dolusu sarı mektuplar
Onlarda akşamdan ıslaktılar


Dokunduğun eşyalara dokundum parmak uçlarımla
Bir kelebek konduğunda perdeme
Ona da söyledim seni özlediğimi



Mırıldandım akşamdan kalma şarkıları
Dilimi kurutsa da adın
Kuşlarla da konuştum gizlice



Sen uyurken bilmediğim bir diyarda
Bir şiir kuruttum gözlerimde, rüyanda gülümse diye
Bilme/sen de olur


Ben gitmeden gelirsen belki sana da okurum
Aşkın topraklarına düşmezse eğer dizlerim
Mektupları sonra (da) okursun…
Hadi gel masal olup güneşte yanmaya gidelim…