İşte bu gastecinin motor sesi
demek yine sabah oldu anne
hüzünlü sesin kulaklarımda kuş cıvıltısına karışıyor
köprüsüz bir şehirde, denizsiz bir gökyüzüne tapıyorum
kendimi kaybettiğimde

Su, su içmem lazım
yetişir bana bir bardak soğuk su
ardı sıra yine yanarım, o başka
yanmak iyidir anne, yanmak öldürmüyorsa hele

Sen çok severdin ya beni, bir aralar ne masallar anlatırdın bana
işte o masallardan biri olmalıydı bu da
ama sen aşka nedense hiç inanmadın
’Ha, Allahsa başka!’ dedin hep, aşk dedin mi gülleri anımsadın
ama bana o üç kelebeğin masalını hiç anlatmadın

Biri ateşe yaklaşmış ve demiş ki: ’ben aşkı biliyorum.’
ikincisi ateşe yavaşça kanadıyla dokunmuş ve demiş ki:
’aşkın ateşinin nasıl yaktığını biliyorum’
üçüncüsü kendini ateşin ortasına atarak, yanarak kül olmuş
gerçek aşkı sadece o bilmiş

Ya anne, ya bana masallar anlatan kadın
benim kırılgan yanım
hüzün tarihçem
ayranı dolu yürek kabım
göz yaşım
ruhumla süpüremediğimden sevgilinin kapısının önünü
ruhunla yıkayıp yeniden
zehri içinde büyümüş beni
sal bir gün çöl olacak şehirlerden birine

Sende ki ben kadar
Tanrıya ulaşacak yol var, biliyorum
al şimdi aşkı, sakla gözlerinin mendilinde
ıslanıp, hasretle yandıktan sonra
süreceğim onu tüm günahlarıma
bana o masalı hiç anlatmamış olsan da