Yüreğimin
Adsız misafiri
Bakma !
Böyle tek olduğuma
Yokluğun
Ziyaret ettiğinde beni
Aynı masadan
Aynı yerden
Gözlerinden seyrediyorum
O
En çok sevdiğin
Gün batımını.

Hani hep derdin ya !
Karanlık saatlerin arifesinde
Bir başka yaşanır
Ölümsüz aşklar
Esir aşıkların yüreklerinde.

Yüreğimin adsız misafiri
Söylediğin gibi
Ufuk çizgisinde
Yakamozlar sahne alıp
Kızılla mavinin
Öpüştüğü an !
Aşkın masumiyetini
Giydirdiğinde
Günahkar bedenlerimize
Takatin kesiliyor
Nefesin kesiliyor
Yalnızlığa soyunmuş
Çırılçıplak duygularınla
Gözün dalıyor
Sol yanın yanıyor
Hele bir de
Dudakların titremeye başladığında
Sana ait olmayan
İki damla yaş süzülüyor
Vurgun yemiş gözlerinden.

Ve
Sana ait olmayan
Hayatın
En ön sırada oturduğun
Tahta sandalyeli , açık hava sinemasındaki !
Seyrettiğin filim gibi geçer
Gözlerinden
Anıların , çocukluğun,
Ve özlemlerine
Birde sen eklenince
İşte o an
Ne martıların sesi çınlar kulaklarında
Ne de yakamozların raksı gözlerinde
Yerini alır.

Gecenin hüznüne
Tek dalgalı
Radyoda çalan
’’Dede efendi’nin ’’
Hüzzam makamındaki
Şarkısına eşlik edersin
Mırıldanarak !!..