Kokun yosun olur göğün göğsüne saplanır
Her yan sen kokarken kurur soluğum
Çifte kavrulmuş çatlar dudağım
Çatlağında tuz olurken mazi kapalı
Un ufak kalır bir yanım savrulurum

Derbeder kalır beden gömleksiz çırılçıplak
Avare gezer beden yad ellerde
An gelir çöllerde yanar ayaklar
An gelir denizde boğulur sözsüz nefesler

Tutulur ay tutulur gölgeler günlüklerinde
Akar dökülür saatsiz kum taneleri
Su olur öpülür, bir serçe yıkanışı
İçerken kenarındaki suyu bir arı
Hayat olur açarsın kasım patılarda patlarken

Yağmur sonrası toprak kokulu türküler sen olurken
Sel ağıtlarına katılır akar ruhum bihaber
Döner değirmen, döner dünyasındaki eksen
An gelir ikiye bölünür Cebeli Tarık boğazım ve beden

Kuzey kutuplar gidiş, Güney kutuplar senli günler
Ortası yanlızlık ekvator sıcağı kavruluş
Muson yağmurlu kirpiklerde
Suskunluklar kutuplarda gündüzsüz uykular tek iklimli üşümeler

Göğüste silinmeye yüz tutulmuş buruşmuş harita olurken sen
Paslı kalırken pusula sallanır gemi fırtınası sen
Kuzey yıldızı dilek tutar uzak kıyılara ulaşmaya
Gemici korkusu kurur deniz çöl olur,

Denizci ölecekse mavisinde ölmeli martılı ama çığlıksız
Mecnunu sıcağındaki çöl tüketmeli gölgesiz serapsız
Aşığı hasretlikler öldürmeli büyütürken özlemleri
Ya da şair şiir biriktirmeli aşka dair hiç yazılmamışlıkları gizlisinden...

Kokun yayılmalı yer yüzüne
Okun saplanmalı insan yanlarıma
Okunmalısın en azından adı sen olan yazılarda
Yazımdaki yazgıların ok gibi saplanıp kağıtlara okunmalısın
Adınla başlarken,kalem yanıp tükenirken
Sen kalmalısın kül olurken ben....