Devirir gece boynunu karanlığın üzerine
Yatar uykusuna kelebek kanadı tirekliğinde...

Zıtlıkların derinliğine takılırdı kirpikler
Sabahlar iki taraflı beyaza sarılı bir aydınlık
Bir yanı susarken, bir yanı ağlarken, çığlığında...

Sallanır saat sarkacında zaman
Sallanır salıncağındaki hayat

Her gün batıp, doğan güneş iki yanda
Akşam ve sabah ayrı yumurta ikizi gezinir ortalıkta
Biri karasında bir beyazında büyütür insanı...

Bir s ü r e okunur, dökülür g/özlerden dudaklardan
Kuru yaprak gazel olur karışır toprağa,
Yaş yaprağın yeşili, ormana karışır nefes verir...

Zıtlığın derinliği doldurur kuyusunu akar suyu
Yıkanır dışındaki ten, biri soğurken diğeri ısnırken
Biri mavi leğende diğeri teneşirinde
Biri beşikte, biri omuzlarda taşınır sallanır musallasında...

İki beyaz bez biri kundaklık diğeri kefenlik
Kucak açar kollar yana acılır iki taraflı sarılır
Biri toprak ana diğeri, toprağın kızının elinde bebek olur...

Salllanır beşik sallanır gidenlere el
Biri ağlar biri gülerken hayat devam ederken
Ayrı olan iki el bir yüzde birleşir "AMİNLİ, ŞÜKÜRLÜ"

Beşiğinde başlayan zıtlıklar derinleşir
Sonun başlangıcı olan mezarlarda...

Toprak zamana karışıp savrulurken tendedir
Sabah mucizesi uyanışlar bir kirpik açımlığı bir hayat
Akar ırmak misali başımızdan aşağıya
Ve derinleşir zıtlığındaki kelimelerimiz....

Devirir gece boynunu karanlığın üzerine
Yatar uykusuna kelebek ömrümüz belirsiz...