senin yüzünde bozkır uğultusu
benim dudaklarımda sarı sabır, yağmur mevsimi
omurgasız bir düzlükte yuvarlanan dünya
yaşam kuru
ıslanalım şehrin bittiği yerde

bir kaç damla gökyüzü yeter bize
çatlamayan bir camın içine kilitleyelim sesleri
araba sesi, klarnet sesi, kadeh sesi
ıslık sesi, yumruk sesi
rüyasında dolananların terlik sesi
gıcırdayan yatakların güneşe of sesi
pencerelere sinmiş
düğün sesi, ölüm sesi


kimsenin bilmediği dilde öp beni
duyuşumdan uzaklaşsın
fersiz insanların
dört nala tuzu ve telaşı
yolların türkü hali yorgunlukları
aynaların melankolik romanları
ruhumun kökünde sen
hiç bir ağlayış gözüme değmesin


susmak demekse aşk
sükutu örgütlediğim kollarım var
insani kusurları hiçe sayıp
kaynayan yaşamı ve
fokurdayan saatleri
unutup, bir daha anımsamayıp
sessizliğe doyur beni

manasız hiç bir ses dünyama girmesin...