kızıldı gök bakır kadar hemde
hırçındı deniz hıçkırarak ağlar gibiydi
ıslatırken yosun tutmuş kayaları
gök gürledi sessizliği bozarak...

sesi bir tek vadi emdi yankısını kollarına alaraktan
tan vaktideki bir vakitti sadece...

kanatlı aslan süzülerek göründü
kondu kutsal çınarın en üstteki ince dalına
en kalın dal sarkıverdi yere öylesine
gerdi kanadını aslan salladı yelesini

basarken pençesiyle yere yeryüzü sallanıverdi
kutsal çınar seyrindeydi dalından inenin
baktı arkasından her şeyi bilerek
deniz bölündü ikiye...

göründü deniz atlarının üzerine binmiş deniz kızları
nalsız koştular mavi suyun üstünde...

sardılar uzun sakallı asalı ermişin etrafını
korumak için beklediler öylesine...

gök ikinci kez gürledi indi bir yıldırım tepelerin zirvesine
işte o an göründü beyaz atın üzerindeki uzun saçlı kadın savaşcı..

şimşek aydınlığında vurdu atını dört nala kırlara
hiç bir ota basmadan dikildi kanatlı aslanın karşısına

indi atından okşadı aslanın yelesini
çıkardı kılıcının yanındaki uzunca koca tüyü
taktı kanadına aslanın
işte o an aslan sırnaştı
ayaklarına sürtündü uzun saçlı kadın savaşcının...

kılıç kınında kaldı
kadın savaşcı döndü arkasını savurdu saçlarını rüzgara
rüzgar taradı bir çırpıda
gülümsedi el salladı deniz atlarına binmiş deniz kızlarına
ermişe de el salladı...

kanatlı aslan eğdi başını verdi selamını karşısında duranlara
kutsal çınar uzandı dokundu aslanı sevdi
üstüne bir yeşil yaprak koydu uçması için tüy kadar hafif...

gerdi kanatlarını yele bıraktı süzülerek uçtu geldiği uzaklara
deniz kızları ve deniz atları döndüler denizdeki evlerine
uzun saçlı kadın savaşcı çöktü dizlerinin üzerine
tuttu beyaz sakallı ermişin ellerinden
ermiş eğilip kaldırdı yerden kadın savaşcıyı
işte o an gök yarıldı yedi renk düştü her şeyin üzerine.
Ve sevgi yayıldı tüm kokusuyla yeryüzüne...