kasırga şiddetinde yaprak kıvrımlarına hüzün yapıştı
yine şubat ayazında ıslık sesinde …



değişken korkuların eleminde
kıyıları ıslak çamurlu
benzi soluk içi titrek
bilinmezliklerin ekseninde dolu dizgin bakışları
derin hummalı gelişi güzel nefesi
frağında bir gül kırmızısı
acıyla yapıştı yüreğine can paresi


durası yok bulanık duygularda
yan kelepçelerini dayamış boynuna satırların
kalendar bir efsanenin sonuna imza atarcasına
emin kendine münhasır
söz sükutunda erinir elleri diline siper yatmış kelimelerin


ne tesadüf yine rüzğarın elini tuttu karmaşık hüzün
yine bahar yapacağını yaptı…


salkımsaçak düş kolonileri takıldı efsane duruşuna
bir mikrop gibi yapıştı kaderin ağları
soyulmuş düşlerimin karabasanı yıkıldı
devrik bir hayatın yaşanması zor özüne
çoğaldı usturuplu çelişkileri
apansız dayandı veraseti kıskançlığın


ne tesadüf penceremin önündeki begonyalarıma
yine güneş kanatlarında değdi nisan yağmurları…



Ölüm çiçeği dayandı kapına unuttu utanmayı,
İşte fırtına deminde bıraktı seni kalbime ömürlük diye…




n.altın BİNGÖL Ereğli