6
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1251
Okunma
Damla Damla eksiliyorum…
Bir yok oluşu kabullenmeli kimi zaman…
Gözlerinde hüznün zerresini görsem,
Yıkılıyor sanki koca dünya başıma..
Ve seni seven hücrelerime bir sizi düşüyor..
Son nefesim olsa seninle paylaşmaya razıyımda,
Yokluğunun nefesimi kesmesi zoruma gidiyor
Parça parça tükeniyorum..
Sensiz olan herşeyden, kendimide çekiyorum..
Hak’tan başka herşey anlamsız geliyor..
Senin beni sensizliğe mahkum edişin gibi,
Ruhumu alıp bedenimi ölüme terkedesim geliyor..
„Alışmak sevmekten daha zor geliyor“ diyor bir şarkı…
Peki ya bağlanmak..
Sana böylesine bağlanıp, ayrı kalmak..
Işte buda bana ölüm geliyor..
Arzulamaksa özlem,
Her hücrenin aynü ismi sayıklamasıysa,
Her an aklindaki tek kişi oluşuysa,
Kokusunu içine çekme isteğiyse,
Bagrina basmayi istemekse…
Seni çok özlüyorum…
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz