Bak yine geldi işte "o gün"...
Dönüp dolaşıp her yıl musallat oluyor takvimime...
Sevmem ben 14 şubatları bilirsin...
Ben hiç sevinçle beklemedim bu günü..
Ben hiç günleri, sonra saatleri saymadım...
Aslını istersen, hiçbir zaman hevesim olmadı..
Sevgililer günü kutlamaya..

Dedim ya sevmem ben 14 şubatları...
Ben ne hediyeler istedim fiyatı kendinin on misli...
Ne de süprizler bekledim hayretlerden hayrete sokacak beni...
Ben sadece, ama sadece...
Sevgi istedim...
Öyle büyük aşk bile beklemedim..
Sadece sadakatle yoğurulmuş,
Saygıyla pekiştirilmiş, bitmeyecek bir sevgi istedim...

Etrafıma bakıyorum...
Mutlu çiftler telaşlı, biraz da endişeli...
Kimi mutlu bir tebessümü haketmeye uğraşıyor,
Kimi anlam veremediği bu günü geçiştirmenin yolunu arıyor...
Onlar o neşeden bu sevince uçuşurken,
Kendimi o hüzünden bu kedere konarken,
Bir müziğin ezgisine kapılmışken buluyorum...

Söyledim ya sevmem ben 14 şubatları...
Belkide bu günü yüreğimin eşiyle paylaşamadığımdandır...
Hatta belki, hediye telaşında olanları,
Günlerce öncesinden hazırlıklara başlayanları...
Ve sonra günü geldiğinde, sevdiğine sarılanları kıskandığımdandır..
Bilmiyorum...


Yine şubatın 14ünde..
Sevgililer gününde,
Sanki, yıllardır birlikteyim SENSİZLİKLE....