Korkardim Dua’m Da Adını Dilimden Düşürüp Tutamamaktan...
Öyle Ya Sevgili Sana Giden Yol Gizlilikten Geçmekteydi...
Nede Olsa Ibadetin Gizlisi Makbuldu...

"Coğrafya kaderdir !" diyordu bir kitap...
Öyle ya, hasretlik bir kader ise,
Benden uzak oluşunun bir sebebi olmalıydı...

Ne bilsin ruhumun daraldığını,
zoraki tebessümlere aldananlar...
Ne bilsinler içten içe solabileceğini bir çiçeğin,
yaprağında bahar görüntüsü var iken...
Nereden bilsinler,
"kara" belli etmez sönen fer’i...

Bilmiyorken yarını,
ve duyamıyorken yarınlar’ın sesini...
Hakkım mıydı senli düşler kurmak ?

Hakettiysen eğer,
yaram’dan çalarım merhemi, deva olurum yarana...
Ama bilmiyorsan kıymet değer,
Yüreğimde ki yerden men eder yasak olurum sana...

Seni sevmiyorum,
Sevgi demek ne munasebet...
Adını koyamadigim o "Duyguların şah’ı" işte...
Onu duyuyorum sana..