Gecelerce seni düşlüyor, seni düşünüyorum...
Sen, bana o hayat veren, bir içim SU gözlerini,
teslim etmişken gözkapaklarına..
Ve dinlendirirken dudağındaki tebessümü...
Ben hep hayalimde canlı tutuyorum onları...
Sen uyurken ben hep yaşamaya devam ediyorum seni..
Çünkü gündüzleri az, çok az geliyor..
Seni yaşamaya bir ömür bile az iken,
Geceleri uyuyarak heba edemem...
Saatlerce sana bakıyorum, seni izliyorum...
Nefes aldıkca kabaran göğüsün,
ara sıra kırpılan kipriklerin...
Kokun dağılmış odanın dört bir yanına..
Heryer sen kokuyor, heryer seni barındırıyor...
Tıpkı aklımın fikrimin sen olduğu gibi,
Hücrelerimin adını sayıkladığı gibi...
Tıpkı beni teslim aldığın gibi,
Bu odalar, bu evde SEN olmuş işte artık...
Evet, Kalbimin odaları !..
Benim nefes almam için,
Bakmam, görmem için,
Gülmem için, benim yaşamak için sana ihtiyacım var...
Sadece Sana !...
Seni görmeyecekse gözlerime, seni sarmayacaksa
Bu kollarıma ne lüzum var ?
Seni öyle çok öyle çok seviyorum ki...
ÇOK dedirtme bana "çok" az gelir...
Seni öyle seviyorum ki..
Yetersiz herşey...
En baştada bu alfabe yetersiz işte seni anlatmaya..
Sana sayfalar dolusu yazabilirim,
Ama tatmin etmeyecek ki biliyorum, yetmeyecek...
O yüzden izin ver,
Bir ömür süre ver bana, bakayım gözlerine..
Susup sadece sana bakayım...
Biliyor musun zaman kavramını yitiriyorum sana bakığımda...
Duruyor dünya, zaman duruyor..
Yer, mekan kayboluyor..
Ben kimim ? Neredeyim ?
Hepsi anlamını yitiriyor...
Bir sen varsın bir ben,
Birde gözlerinde kaybolan,
Hapsolan gözlerim...
Melankolik bir hal aldım seni seveli...
Evet ben yazardım birkaç söz dizelerdim peş peşe...
SEN girince şiir oldu yazdığım tüm sözler..
Evet ben bilirdim, duymuştum aşkı sevgiyi, hatta karasevdayı..
Ama SEN olunca hissettim bunları...
Ve sen, belkide devrim yaptın aşkta, bildiğimden şaşırttın beni..
Hani Aşık Veysel Diyordu ya "seversin kavuşamassın, AŞK olur"
Sen KAVUŞANLARIN AŞKINI yaşattın bana !...