sanma ki bir olgudur yürek taşıran nefis
gönle bulaştıkça şevk yok eder değerleri
nankör sevdalar gibi aşk’ı şaşırtan nefis
kezzap gibi yakıp kor yüreğe meğerleri

burnumsa Kafdağın da gurur kor yatağına
kibre bulanmış haspa takmaz ki ağasını
çekilmez olur hasut hayrı yok otağına
içi nankör olunca yırt gitsin abasını

gönül doymaz hergele ki yüz sene geçse de
her defa da tok uçar ölsen de bilmez naçar
hiç gitmez doğru yola yürek feryat etse de
kim öle kim de kala fücur çekmez kor kaçar

can başla koştuğuma cevaz vermez boşluğum
türlü bahanelerle derde düşürdü fesat
tüm gönlümü bağlayıp zora koştu hoşluğum
fitnelikten çürüyen kokmuş dilde iş kesat

kahretti gitti ömrü göz doyurmadı mallar
hırs attı cehenneme bencillik derde saldı
görünce gam ve kasvet ancak Hakkadır kollar
haram tatlı göründü helal lokmayı aldı

hasut kaynar yürekte göz çalar yükünden
his kor yol ve yordama acı içinde taamı
şükrü bilmeyen gönlü hasret biçer kökünden
ayrık sararsa kalbi boşa akıtır kanı



Muhterem hocam çok derin anlamları ifade eden yürek sesiniz ders niteliğinde dinlenmesi ders alınması greken bir eser olmuş duygularınızı yüreğinizi kutladım selam ve dua ile kalınız efendim.