İç isyanlarım var,
Göğüs kafesimde yönettiğin o küçük ülkede.
Ülke ki; sana kızgın,
Ülke ki; sana dargın..
Suikast düzenleyebilir sana geçmişim,
Geçtiğin an çıkan bir darbeyle..
Bu riski göze alma sakın,
İçimden geçme!

Adın aniden anılabilir,
Dudaklarımdan aşağıya itmek için seni.
Dinlediğimiz şarkıların,
İzlediğimiz filmlerin
Yalnız yapılan tekrarlarında aklıma gelebilirsin,
Ağlayabilir gözlerim sensizliği..
Gözyaşlarımda yokluk izin bulunabilir,
Bir peçeteye kaşla göz arası saklansan bile,
Zamanla kuruyup gidebilirsin intihar makyajlı ölüme..

İç isyanlarım var,
Göğüs kafesimde yönettiğin o küçük ülkede.
İsyan diyorum,
Canımı yakıyor!
Üstelik göğüs kafesime kadar yıkmak istiyorlar içimi;
Kaburgalarımı, kemiklerimi..
Tacımı geri istiyorum seni kraliçesi yaptığım ülkemin.
Tacım olmadan hiç dinlemiyorlar çünkü beni,
Tacı olmayanı asla saymıyorlar kraldan..

Acı bir tebüssüm yüzümde,
Soytarı bir şiirin kraliçesine son dileğinde.
Bensizliğe götürdüğün tacımı geri ver
Ve bir daha asla
İçimden geçme!

Ahmet Kastancı