0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
3321
Okunma
’’Zaten bir seni çok seviyorum,
Bir de sabah uykusunu..."
Dediğin günden beri,
Kıyamıyorum seni uyandırmaya...
Çünkü;
Herhangi bir şekilde de olsa,
Uyandırırsam eğer;
Sıcacık yatağından,
Masum bir öpüşle kaldırırsam prensesimi...
Seni kendimden,
Kendi ellerimle,
Ayıracakmışım gibi geliyor...
Densizlik işte sevgilim!
Kendimi,
Çok sevdiğin uykuyla bir tutuyorum bazen.
Hatta uykun olmaya çalışıyorum geceleri,
Örtündüğün yorgan,
Ya da yastığın olsam da kafi...
Gülersin belki ama,
Uykunu bile kıskanıyorum senin...
Ahmet Kastancı
5.0
100% (2)
