pazartesisalıçarşambaperşembecumacumartesipazar-tesi...
farketmez
yokkensenhergünbiröncekininizdüşümü







I-
erkenden kalktım ve başladım seni sevmeye
içimi içinle yardım, aşk oldu gün
kalbimin aryasıdır duyduğun

seni sevmenin yorgun işçisiyim ben
nöbet uzun, yüküm ağır
korkarım bir gün
fazla mesaiden öleceğim

ah kadrini kavminin karmaşasında arayan sevgili
ya sus otur yanıma
yahut sus/ma sokul aşka
soluğun yakın olsun soluğuma

yokluğunda
yaşamak sancıyor içimde
bileyeceksen gözlerimde bile bakışlarını

biz seninle karaya vurmuş iki küçük balık
biz seninle iki ayrı yaraydık ya
galiba ondan
çok mu kanadık dersin
ondan mı sarılamadık birbirimize




II-
işte yine karardı gece
bu gece de
her gece olduğu gibi, göğüs boşluğumdasın
beni konuşturma, öp sadece

’benim cezam hayal kurmaktı, ömrüm boyunca..
seninkisi de beni düşünmek olsaydı, keşke...’

ben seni
paslı bir çivi gibi göğüs tahtamın içinde tutuyorum
kangren olmuş bir kalpte saklıyorum aşkımızı
militan olup aşkın kutuplaşmamış ırağına düşesim geliyor

her dönemeçten varlığınla dönüyorum
gidemediğimde anlıyorum senin olduğumu
gidemediğimde anlıyorum, her defasında
yokluğunun ateşten mengenelerinde
yana döne ne çok kez öldüğümü
burada olmasan belki, her şey daha kolay olurdu


dilini anlamadığım zamanlarda aşkımızın
ve vermediğinde istediğim sevgiyi hesapsızca
büyüte büyüte dağ yapıyorum içimde
tüm özetim bu ve zelzeleler kopuyor damarlarımda
perperişan o dağın altında kalıyorum




III-
ah be adam!
ah ben sensizken
yokluğunun sancısına daha ne kadar şiir basayım

aramızda örgütlendikçe duvarlar
tüm sıvalarım sana akıyor
betonlar çözülüyor seni düşündüğümde
kadınlığımdan azalıyorum

güçlü ol, üzme beni de
incitme saydamlığımı
sen bu köhne dünyada
unutma!
benim sevgimle yaşıyorsun

boyuna düştüysem aşkımızın üzerine
saatler bir ileri bir geri alınıyorsa bu hayatta
heyhat!
canı cehenneme o mavi trenlerin
canı cehenneme bir türlü gelmeyen baharın
cemreler düşe düşe kalkamıyor artık gerçeğe

de ki; bunların hepsi geçecek
saklan en ücra köşelerime
mahsus ve mahal geçmemeli aynı cümlede
öyle hoyratım ki!
incitmeden nasıl sevilir, bilmiyorum
öğret bana; incitmeden sevmeyi
incitmeden sev beni

aynam ol!
ol ve gör

de ki; yalnızca sevmek için sevmedim ben seni
öyle ya; ’cefanda yanmakta güzeldi’








fulya/nisan2012



Sevgili ;’Güneşin Gölgesiyim’ o dupduru sesine sağlık, can oldun.. teşekkür ediyorum...