kendisiyle birlikte neler götürüyor böyle ‘göçenler’


üst raftaki şekerler
masadaki uzun gülüşler
bakır kaptaki sütlaçlar
kırık dökük merdivenlerdeki çocukluğum
bayram ziyaretleri
tahta balkondan izlediğimiz ceviz ağacı
ve yol sesleri


öncesinde heybetli büyük babam
ve sonra
çatık kaşlı, yorgun bakışlı kadın anam
birer birer giden insanlar ve anılar


ölüm sayıklamalarında görülen cennet sokakları
son solukları
ve mezar taşı soğukluğu
kefen solgunluğu


önce güneş açtı
diken oldu sonra
gözüme battı
ışık süzmeleri
ve gökten
en gökten
çıldırasıya bir yağmur indi bugün


içimde hızla büyüyen
‘dünya boş’ hissi
koca bir ümitsizlik
üzgün
çok üzgün kalp ve göz yumakları
çığırtkan ruh ağrıları
kıyasıya ağlamalar


çöken bir çınar
küçülen bedeni
yeni doğmuş bebek teniyle
gülümser gibi
ağıt dökenlere elveda der gibi sureti


acı çekerek gitti
dağ gibi kadın
küçücük örtülere sarılıp
kocaman kalabalıklara karışıp
tepe başında bir mezara
toprağın en bağrına
karışıp gitti


bir film şeridi gibi
hayatı gözümden geçerken
imkansız düşlere aktım
yine görebilme beklentisiyle
ve faniliğin acizliğiyle
çaresiz izlerken telaşlı insanları
içimde yılların katmerlediği
varlığını kaybedip
toprağa teslim ettim onu................



güle güle babaanne..




fulya-beşmayısikibinonbir