İnanmanı umutla,
kime gidersen git inanabilmeni diledim.
mutlu olmanı,
ve gülüşüne şahit olabilmeyi
Seni uzaktan sevmeyi denedim.
Masum kalamadın,
seyirci kalamadım...


...


Biz,
misketleri kovaladık yokuş aşağı
Kaçırdım kimilerini,
Çünkü senin çocuk yüzün aklıma gelirdi,
gözümün arka odalarından çıkarırdım,
film gibiydin...
Seni gözlerimle değil,
ruhumla izlerdim...


...

Bana bir el uzanırdı,
eski ahşap evden
sen hayallerimin berisinde kalırdın.
ben annemin ellerini tutardım
’’yemek hazır’’ olurdu.
Bir tercih yapardım;
Sırf çocuk yüzünü izleyebilmek için,
Annemi kırardım,
aç kalırdım...

...

büyümüşüm meğer,
şimdi bir başkasın,
sen ne dersin bilmiyorum da,
Bizim oralarda buna aşk denmiyor.
lakabı ’’çocukluk’’
Olsun misketler ellerimde,
misketler sen kokuyor,
kaldırımlar da öyle,
ellerimde.

Ve üşenmiyorum ben,
sen hayallerimde de güzelsin,
çocuk kalışım,
aç karnım,
Hatırladığım kadarıyla çizemiyorum seni,
yazıyorum;
fakat dilerdim ressam olabilmeyi...
Bir resim kağıdında,yanyana gelebilmeyi.

...