Üstad;
O derelerden çok sular aktı
Aşk bir Meksika purosuna
Gömmek değil hayatı
Derinliği var kavganın
Kavga arzuların kını
Mesela döş aralığından
Yeniden tutunmak
Umutlara…


Nem kaldı!
Gözü kara Esmeralda’ya
Kanından boşanırcasına
Uyluğa biriken acılar
Özgür kalmamışsa
Bırakmak lazım
Kirli sakalı
Devrime…


Soluksuz ölümlerde;
Baş eğmeden durmak
Ve bir hayatın resmi geçidi
Ağır aksak trenlerde bu yol
Ne zaman gün benizli çocuklara
Sevda taşıyacak…


Avurtlarda son söylem!
Yüreğinden koparcasına
İçerden bir şeyler biter
Günlerdir susuz beden
Yağmura dualıdır
Sabıra taştan
Oymalı…


Kuşlar;
Saçlarından yakalanacak gibi
Polis sirenlerine karışıyor
Sol cenahtan çıkan arya
Ne kadar çoktuk
Çoğalmadı
Hiçlik…


Piç olmaktan iyidir
Taban yalamaktan
Onurlu geçişlerde
Sevdamız…


Havadan sudan konuşulmuyor/artık
Her barikat dinlenmesinde
Böcekler yüklü bulutlar
Dinlemedeler…