Elinde toprak balçık
Mavikantaron çiçeği gibi
Önümüze katılmış hayatlar
Anne sözü dinlemede ne var
Yüreğimden iklimlere kilim
Mor menekşe düğünü bu
Gelin ilk kez kır çiçeklerine
Muhkem…


Tüllenmiş duvaklı
Beyazın teni yırtık
İstemez ve sevmeyen
Yaralarına kül karanfil
Neresinden başlanır hayat
Bilmiyorum…


Yazı kışa kilitleyen bakışların
O anlamsız girdabında/
Ve ölen ve toprak altında
Sarı yağız oğlanların
Pembe yanak kızların
Sola çekilmiş ahları var


Biri!
Kalın diyor gitmelerin mihrabında
Biri bu rahleye düşen kimin iklimi
Hangi dağın saçaklarında buz kesen
Olgun yüzümün bahçesi/
Elma ve portakala kesilmiş
Gençlik çağım
Dilim ahrazım
Sevdam…


Beni üçe beşe çatılmış
Paslı çivilere çakılmış
Bir salacakta taşıyorlar
Yönümü çevirerek güneşe
Ve ışık gören saçlarıma
Zaman yanıkları sürerek
Acılarımı bu hazan yerinde
Çarmıha geriyorlar
En umulmaz yerden


Alabalıkların o çağlayan
Derinliğinde yıkıyorlar tenimi
Derimi kuş kanadında…